Eneko Olasagasti

 Hiriko Antzerkiaren aurrean

 Maitaleen ontziak sutan daude,

                   gogoetak erretzen, eta zait mundua axola.

 Gaueko lehen argiak, kotxeen begiak,

 galipotez hornitutako alfonbra honen gainean,

 sentimendua bezain lirain, maitasunaren zutabea(k)

 bi luma eutsi nahiean.

 Lumak, zure besarkadak ihes egin dit,

 poema honek

 zigarroaren hautsak bezala,

 eta zikintzen dizkit hatzak.

                               Beste bat pizten dut.

 Bi urte hauen erresuma zaila zait

 ahanztea ere bainan

 ez ditut poema hau berria balitz azaltzeko irudiak;

 zure itzala soinean sentitzen, iluntasunean,

 alai ezin besterik

 bururatzen zait only time is time

                   ... amodioa ... batzutan ere.

 hainbeste errepikatu ditudan hitzak

       ezin ditut gaur idatzi

       ezin dut kasi, poema hau bukatu ere,

 gaurtik aurrera amodiozko poemak soilik

           idatzi ditzaket,

                               eta izen bat...