inprimatu
Baudelaire
Izenburua:
Baudelaire
Sinadura:
Charles Baudelaire
Urkizaren iruzkina:
(Eusk.: Gabriel Aresti)
Egilea(k):
Aresti, Gabriel
Baudelaire, Charles

Argitalpena:
Oh! Euzkadi.
Urtea:
1981
Argitalpenaren urtea:
Alea:
12.zk.
Orrialdea:
29-30

 

Baudelaire

 

                                                                           EGAN

                                                   Suplemento de Literatura del

                                         Boletín de la Real Sociedad Vascongada

                                                             de Amigos del País

                                                                       II Epoca

                                                         Vol. X Mayo-Agosto 1957

 

                           "LES FLEURS DU MAL" (1857)

 

         Aurten bertan dira eun urte Charles Baudelaire'en Les Fleurs du

 MalParis'en lenengoz argitaratu zala.

         Gauza jakiña da, orduko moralistakberealdiko erasoak zuzendu zizkatela

 bertso-bilduma oni.

         Gaurkoak, ordea, gure denbora auek mauka zabalagoak diralako-edo, ez

 dute ain gogorki epaitzen.

         Dana dala, ezin uka iñola ere, literatura ta poesia aldetik beintzat

 Les fleurs du Malgoimallako lanegiña danikan.

         Beraz, EGAN'ek ezin lezake deretxa ontan beraren agerpena gogoratu gabe

 utzi.

         Ondoren ezartzen ditugu, euskeratuta, Les Fleurs du Mal'eko olerki bi.

 Itzulpenak, Bilbo'ko olerkari gazte-ezagun G. Aresti'renak dira.

 

                             TRISTURAZKO MADRIGALA

 

     Zu zûrra izateak, zer dit ardura?

 Zaitez eder ta triste! Aurpegian

 Negarrak jartzen du bere lillura:

 Zelaian errekak uzten duen hura.

 Loreak gaztetzen dita eurian.

 

     Pozak ihes egiten dizunean,

 Bekoki lurra-jotik, zaitut maite;

 Bihotza izuan itotzen denean,

 'Ta zure orainera datorrenean

 Lehen-aldiko hodei beltz huraxe.

 

     'Ta begitik botatzen duzunean

 Ur hori odola bezain beroa;

 Nire eskuak jarri-arren soinean,

 Tristura astunak zaurtzen zaitu'nean,

 Hilten denaren orroa lakoa.

 

     Hartzen ditut, jainkozko gurariak!

 Himnu xarmangarria sakonean!

 Zure ugatzeko suspiro guztiak;

 Sinets'zazu, malko diren bitxiak

 Argitzen zaizkizula bihotzean.

 

     Amorio sustrai-gabeak hola

 Oka eginda gero, zure bihotza

 Zuzien antzean argitzen dela

 Badakit, 'ta eztarri-pean duzula

 Giza-galduen harrotasun hotza;

 

     Baina, maitea, zure ametsetan

 Infernua ikusten duzun arte,

 'Ta kantsanziozko ametskaitzetan

 Pozoekin 'ta gerrekin pentsetan,

 Errautsez 'ta burdinarekin bete,

 

     Bildurrez bakoitzari edekitzen,

 Zoritxarra partitzen edonoizko,

 Orduak jotzen du'nean murgiltzen,

 Betiko Nazka kontenta-ezinaren

 Lokarria eztuzu sentituko,

 

     Ezingo duzu, bildurtasunean

 maite nauzu erregin mirabea,

 Gauaren izugarritasunean,

 Esan niri, gure deiadarrean:

 "Berdina zitut, Errege neurea!".

 

                                                   Itzultzailea: Gabriel Aresti

 

  

 


inprimatu