Kaixo, adiskide.

             Eskerrik asko nigan erreparatzeagatik.

                     Asko poztu ohi nau, bai, jendeak nigan erreparatzeak.

                                                           Benetan.

                         Izan ere, ni lehen ezer ere ez nintzen,

                   ez nuen esistitu ere egiten. Nire egileak sortu ninduen arte;

                     eta sortzeaz gain, aldizkaritxo maitagarri honen barnean

                                                                       agitara

 eman ere.

                   Eta oso pozik bizi naiz, bai, batez ere, zuk bezala,

                                             edonork nire orri hau ireki

   eta begira hasten zaidanean.

                 Egia da gero denek,

                                             zuk zerorrek ere egingo duzun

 bezala,

                   orria pasa eta aldizkari itxiaren barneko ilunpean

 uzten nautela,

             baina badakit noiz edo noiz nitaz oroitu eta gogoan izango

 nauzuela;

                                               oinetakoen lokarriak lotzerakoan,

                                 autobus batetan sartzerakoan,

                                                           erlojua

 begiratzerakoan...

                 Biziki pozten naiz hori pentsatzean, eta gainera beti dut

 halaber

                                                   ikusle berri baten

 etengabeko itxaropena...

                       Bai, oso pozik sentitzen naiz,

                                                   polita da beneten bizitzea...