Nere Baserri Txuriya
J. Basurko
Askotan nago begira
Gure tellatu azpira
Enadak duten kabira,
Ori utzita, udara azkenez
Juaten dira urrutira...
Udaberriyan ostera
Zintzo etorriko dira
Sortu ziraden tokira.
Oyek tellatu azpiya
Dute leku bereziya
Or baidaukate kabiya
Badut nik ere, nola enadak,
Txoko maite pozgarriya.
Nere baserri txuriya!
Guda ez beste guziya
Emen egin dut biziya.
Sartuz atean barrena
Eskaratza dut aurrena.
Au dut leku maiteena.
Zenbait oroitza, goxo, eta min
Burura ekartzen dirana.
Ainitz oroitzen zaitena
Nere amatxo laztana
Ainbeste nai ninduana.
Antxe, ate bazterrean
Jarririk aulki batean
Artzen ninduan magalean.
Muxu emanaz, kantatzen zidan
Gure izkuntza maitean...
Ta gero loak artzean
Jartzen ninduan oyean
Maindire zuri artean.
Guduketa gogorretan
Etzayen atzaparretan
Ordu estu larriyetan
Ibilli izan naiz iya illean
Ez dakit zenbat alditan.
Naiz leku urrutietan
Gaņero ni ametzetan
Etxeko ate orretan.
Ostera nere lurrean
Aita ta amaren urrean
Ate maitean aldean.
Amak ezana zintzo orroituz
Beti Jauna bildurrean.
Geroztik zori onean
Mendi goiko basetxean
Bizi izan naiz pakean.
Nere ama ill zanean
Gero biaramunean
Goitik jetxi zutenean
Ongi orroitzen naiz nola egon zan
Lau kandel argin erdiyan
Ni bi belaunak lurrean
Atearen bazterrean
Otoitz erdi negarrean.
Beko zelaitikan gora
Eguerdiyan bazkaltzera
Bagatoz etxe aldera.
Or dago atea zenbait gizaldiz
Beti entzuten euskera...
Gure aitonen antzera
Semeak ere aurrera
Mintza bezate gauz bera.
