Berriz ere...

Iratzeder

                         R. Lafon jaunari

                         Bordalen eskual-eraskusle

                         jarri den egunako.

 Berritz ere pertsu-kantuz heldu nitzaik, Eskuara,

 Hire suzko elhe hoitan zirimolan aitzera...

 Oi! Eskuara, mintzairetan lehen eta maitena,

 Amattoren soa bezein garbi eta urdina,

 Hi mintzatuz, hitaratuz zer atsegin dutana:

 Hitan baituk eskual-lurren soinu-moinu ozena.

 Ttikitik diat bulharrean hartu hire gozoa,

 Hiri esker lehen aldi izendatu Jainkoa...

 Hire hitzen khar nasaian alhatu diat gogoa

 Eta entzun munduan den Jainkoaren Mintzoa.

 Heldu nitzaik berritz ere, heldu nitzaik, Eskuara,

 Choragarriz gaiten biak jauzi-pertsuz athera.

 Ai! ondikotz eskoletan erdal-mintzoz asea,

 Arroztuche hitzazkitan, eskual-mintzo nerea...

 Bainan tanpez ahalgeak nahasirik barnea,

 Piztu zaitak ahal oroz eskualtzeko chedea.

 Eskual-hitzez, eskual-kantuz gau-egun nuk zoratu

 Eta aiten bihotz-gogoz barneraino sugartu.

 Hire elhen hurrupaka, hitz eginez ta kantu

 Diat gau batez bihotzean goiko deia aditu...

 Goazen, goazen zirimolan, goazen kantuz, Eskuara,

 Lanhoz-lanho gaiten biak amets ta khar Jainkora...

 Aspaldian nindagokan minez ete auhenez

 Zoin haizen hi choragarri erakutsi beharrez.

 Nigar-pertsuz nindagokan: behar othe hintzenez

 Laster izan iretsia jaun hintuzkan erdarez.

 Bainan hara bahagola mintzo jaunen artean,

 Jakintsuek ezarria jende Jende gainean.

 Uholdeak ethor beite erdal-oldar gaitzean:

 Eskual-sua ez duk hilen gure eskual-lurrean.

 Dena chingol eta chilintch haugi egun, Eskuara,

 Hire gazten jauzi eta itzuliken artera.

 Zenbat jende, zenbat mende ikusi duk, Eskuara,

 Zenbat ezpain lurperatzen, bai-ta zenbat erdara...

 Galdu diagu eskual-jendek lehengoen indarra;

 Bainan hor haiz, hi hor bethi eta egun zoin gora!

 Berritz ere deneri haiz nausituko, Eskuara,

 Erromano ta Moroen garhaitzale suharra.

 Eskual-gazte hain histuak, dantzan-mantzan athera:

 Huna Eskual-ospearen guk amestu goiz hura.

 Bai bizi haiz ta biziko, denen gatik, Eskuara,

 Eskual-hitzak helaraziz Goikoaren Mintzora...

 Bai, bizi haiz ta biziko bethiere, Eskuara,

 Munduz-mundu khar ichuriz mendieri behera...

                                                                 Beloken 3-12-48