egin digutenagatik

 edo gorrotontzietan ahantzirik ito ziren itsasoengatik

 edo gauerdiko izarrengatik

 hildakoen oroimenez

 ene gorputza biluzten dut ene azala biluzten dut ene eskeletoa biluzten dut

 hor

 haragi ikaratuaren hizkuntza

 poemaren ertzean laztandutako arrazoiean lurrezko lokarria

 uso tristepeletan hosto ibiltarietan

 ene arbolezko oroimenaren azal beldurtiak

 erretako udazkena

 oraindik hor zaude

 denborazko hibai biluzia

 erroitza isila ene zapaten itzalpean

 ausentzia hodeitsua iraupen barkagarria

 euri asezinaren hondar oparoa

 babes nazazu zeure batazaletan

 entzun itzazu ene eskuak

 kaleko oihu eta geltoki ezezagunen lekuko isilak

 udazkeneko barku isilak

 ilunabarretik atzerriratutako ametsen dizdirak

 zeure sabaiaren izarbotoiak askatuz

 zeure gorputzaren lurrikara

 zeure zangoak ene ametsaren azal lehertuan ixuriak

 ohostutako ezpainen sakonenean etzandako oihu guztietan deitzen zaitut

 grifoak odolustutzen direlarik

 bila ibili natzaizu lutoz jantzitako lokomotoren birikietan gainazpika

 hatzazaletako hodei zuriak ere askatu nahi bainizkizun

 baina harrietan jaiotako buru erlojuzaleak zelatan ditugu

 hezururezko trintxeretan

 heranegungo leihotan bildutako gauak estrapuzean harrapaturik

 ilunabarra ari duzu eta ni ilunabarrak nago

 zure zelaietatik

 ilunabar izan nahi duzun uharte biluzitik

 atzerriratua

 dei egiten dizut

 babes nazazu zeure betazaletan.