Itxaro Borda

 Aizkorarenmusu zorrotzaz, behialako enbor ustelduaren altzotik sugea zirristatu

 zen, iraztorrean barna. Oihaneko aztien inguruan gordetzen ginen anai-arreba

 anitzek hikaren mintzoa geneukan altxor:

 zer ari haiz kuttuna?

         eskatzen genion, adibidez, lur mokor egarritsuak purruskatzen

 zituenari, eta sugearen zara-zara arina lagun ihardesten zigun:

 amerria lantzen dinat.

         Berunezko zeruak zilatzen zituzten gero, enara unatuek, miruek, beleek,

 sai lasaiek. Kukuak aihen zaharrean kantatu arren, ohartzen ginen

 zapalkuntzaren erresuman amodiorik ez zegokeela, bakardadea eta desterruaren

 erreinua baino. Ordea, eraik genezakeen habiak ez ziren beti gure umeentzat.