Xabier Kintana

 Atzo zazpi egun izan ziren,

 arreba,

 azkenengoz ikusi zintudanetik,

 eta gaitzak jo nau.

 Gorputza astundu egin zait

 eta neure buruaz ere ez naiz

 gogoratzen.

 Mediku nagusiak baldin badatozkit,

 ene bihotza ez da beren erremedioetan

 pozten,

 ez eta apez irakurleen baitan kontsolamendurik

 aurkitzen:

 ez baitu hondorik ene gaixoak.

 Esan biezadate: "Hementxe duzu arreba"

 eta horrek bai birbizituko ni;

 haren izenak arima

 indartuko lidake osorik.

 Haren berriak izan eta neronenak

 bidaltzea berari,

 horrexek bihotzez senda nazake

 egiazki,

 Mesedegarriagoa zaitut, arreba neurea,

 beste edozein medizina baino,

 eta hitz eskribatuek ez dute, zure ondoan,

 inolako baliorik.

 Nire osasuna bera urrundik

 honatzen datza,

 arreba ikustean, ongi sentitzen bainaiz;

 begiak irekitzen baditu, orduan,

 gaztetzen zait gorputza,

 eta hitz egiten badu, berriz ere,

 sendo naiz gelditzen.

 Besarkatzen dudanean, mina, nigandik

 urrutzen da.

 Baina ene ondotik joana da,

 orain zazpi egun direla.

                                                 Egypto Zaharreko poema itzulia

                                                                       81-11-23