Zazpikuna edo astekaria

Ametzegi

         1

 Hirur eta laur

 Laur eta hirur

 Hiruretik

 Lauretara

 Eta lauretik

 Zazpitara.

         2

 Hastapenean aste

 Asteak badu haste:

 aste lehena bata

 aste artea biga

 eta herena

 aste azkena.

         3

 Hirurez hirur, nora?

 Bederatzitan

 hogei'ta zazpira

 eta hamarretan

 hogei'ta hamarrera.

         4

 Il betean aldiz

 bi edo laur zatiz

 ez hortaraino

 edo behar oraino

 hogei'ta zortziraino

         5

 Laugarrenetako

 hor da lauren bata

 larunbata

 ed'egun bakoitza

 ebiakoitza.

         6

 Laurez lehen astea:

 aste lehena bata

 aste artea biga

 heren aste-azkena

 azkenik lauren bata.

         7

 Erroman eliza nagusi

 Badatxizka zazpi:

 eta «Luneguna»

 eta «Marteguna»

 eta «Merkoreguna»

 eta «Benereguna»

         8

 Et'ororen gainera

 judio «Xabatoa»

 eta «Deus» jaunarena

 da «dies dominica»

 Hau erdal astettoa!

         9

 Edo zazpitan laur

 edo lauretan zazpi,

 hogei'ta zortzi beti.

 Edo erdal aste haur

 hartu

 edo euskaldu.

         10

 Ez «Deus» ez «Jobe»

 eztira gure:

 Bu Urtziak ortzeguna!

 Bortzgarrenik gero

 bego ortziralea!

         11

 Zuzen bai bitxiago

 Huna seigarreneko

 laurdena: larunbata

 edo berdin berdina

 bakoitza: ebiakoitza.

         12

 Ez Deus ez Jobe

 eztira gure!

 Zazpigarrenetako

 Urtzi jaun berriarena

 elizarat igaiteko

 igandea.

         13

 Hirur eta laur

 laur eta hirur

 lauretik zazpira

 lauretan zazpitik

 hogei'ta zortzira,

 euskaldun il betera.

         14

 Aste lehena bata

 aste artea biga

 herena aste-azkena

 laurgarren ortzeguna

 ortzirale bortzgarrena

 seigarren larunbata

 edo ebiakoitza

 et'azkenik bihoa

 igandea!

 Otxobiren moldean, 1989ko ostaroan,

 ortzegun goizalde batez.

Usoak

 Noek arkatik

 askatu hinduen ezkero

 berri onen emaile

 izan hintzan,

 bizi eta bakearen

 iragarle...

 Baina egun batez

 —Jaunak eman, Jaunak ekhendu?—

 oihanetako parabisutik

 bidali hinduten

 suzko ezpatadun aingeruek

 baita kondenatu

 hiriko arka ustel honen

 gizakiarekin partitzerat ere.

 Orain egunero

 uxatu behar haut

 ene leiho hegitik,

 eta egunero itzultzen haiz,

 hiri luma zikin, istiltsuak

 apur bat lohiago,

 oliba adarrik gabe

 mokoan,

 hire begi gorri eriekin

 zain dudan infernua

 iragarriz.

Eta beste bat

 Nola ez dira, bada,

 ilunak izanen olerkiok,

 izkiriatzen baduk

 inork gutik konpreni dezakeen

 hizkera huntan?

 Hire deithoreak ez dituk inolaz

 entzungor dagianaren

 beharrirat helduko,

 horrek ezpaitantzu

 dilindan daraman arrakadaren

 kriskitina baizik.

 Agian egun argiz

 idazterat,

 ez huke hosto zuririk

 tristezia ulerkaitzez

 istilduko,

 bainan logabetarsunak

 ebatsi izan dizkik

 golkoan atxiki

 ametsak oro...