Obertura ttikia

Mikel Antza

 "ziutate hontan esistitzen ez den metroaren baldosa txuritan burua apoiaturik

 igaro geninan esistitzen diren izarrik gabeko gaua".

 Lokatzaren likistasuna

 zeraman hibaiak,

 eta bertan jaurtiki nituen

 ametsak.

 Ezpainetan falta zitzaidan

 kresala

 hunan hilargi ez betea.

 Tristezia dun

 zuhaitzaren azken hostroa

 bezala.

 Eta ez hostrorik zuhaitzetan

 hilargi izpirik ere ez

 kresalak ez zituen ene ezpainak aurkitu

 ametsak hibai lokaztuan ito zitzaizkidan...

 biharko hilargi batea ikusi barik.

 Ni eta hi gintunan bakarrik

 hostroen ohean

 ixurgai gaziak dastatuz

 hilargiaren altzoan

 ametsaren egurats kristalduan

 hi eta ni

 Promesa gorriak

 nik dakidan hibai batetan

 itoko nituzke,

 lehengoan hondoratu zitzaizkidan

 ametsekin batera.

 Eta ez zatzaidate hurbil,

 beharriak

 denboraren hautsak tapoitu dizkit eta;

 begiak

 egunsentiaren eguzkiarekin

 erre ziren;

 eskuak ere

 norbaiten gorputzean

 ahantzi nituen;

 mingaina

 errententxoa miakatzen

 kateatu zitzaidan;

 sudurrak

 ihazko neguko katarroak

 leher arazi zizkidan;

 animarik ez dut eta...

 zer?

 zer musikarik gabe?

 Musika infinitoa

 igorbiderik gabe

 nire ezerez hontara

 zure ezerezarengandik

 iristen zaidana.

 Malkoak ez dira bustiak

 lurrina baizik.

 Eta triste nagoenean

 normalki

 irrifartsu begiratzen dut telebista,

 radiadorearen beroa sentitu ere gabe.

   Hibai zikinen hondoetan

 Atlantida deskubrituz

         berriz ere nere ametsak ediren

     eta nere promesa gorriak aurkitu.

 Eta buseko txoferraren

 begirada hutsa nik emandako

 milako billetean zulatua.

             pezta bat.

 denbora hezean

 aurkitu zintudan

 musika zehaztugabetik

 piano bat

 piano beltz bat zegoen

 gelaraino nindoala

   eta orain

 amapolen irudi hauskorra marrazki bihurtu dut

 amodioa papeletako hizki bihurtzen dudan lez

   eta orain

   hats txistukati batek ihes egiten dit

   esofagoan gora

   (mendi elurtuak eta itsaso zingiratuak)

   korrituz

     bitartean, bitartean

     autobusak greba egunetan gaizki dabiltza

     ikastetxeak hersten dituzte ikasle batzuk

     hitzak jaurtikitzen ditut txorabiatuta

     esaten dudana nik bakarrik ulertzen dut

     bitartean.

     ez dezaten esan gero

     "fabrikak itxi zizkigutenetik..."

       hasperen batekin