Bi anai jaio ginen

Zubiri, Jexux

 Bi anai jaio ginen

 bista pixkarekin,

 izena bata Jesus,

 bestea Agustin,

 konformatu egin behar

 emandakoakin,

 Jainkoak berak daki

 zer egin zeinekin.

 Gaztetan zerbait argi

 ikusitzen gendun,

 zahartzera ohartu gabe

 dena joan zitzaigun,

 orain bihotzetikan

 eskatu dezagun,

 beste munduan argi

 ikusi dezagun.

 Erasunen jaioak

 bere hartan haziak,

 hiru anai ta arreba

 Jaunari graziak,

 anai gazte ta arreba

 benetan argiak,

 hori aitortuko du

 Erasungo herriak.

 Gure anai gaztea

 beste asko bezala,

 gerran bizi emana

 gu utzirik hola,

 haren begitik argi

 ikusten genuela,

 zer pena guretzako

 hil beharra hala.

 Azpirozko semea

 Erasungo parroko,

 berak bialdu zidan

 nere herrirako,

 esan zidazun: Jesus

 here arrebentzako,

 joango al zerade

 morroietarako?

 Ez nion ba ukatu

 ta bai deklaratu:

 daukaten bista honekin

 nola presentatu?

 Kontesta: aizu Jesus

 ondo hartuko zaizu,

 gaur edo bihar ez zaizu

 eginen damutu.

 Hogeita hiru morrointzan

 pasatutakuan,

 familia Amerikara

 zaizkidate juan,

 Don Luis aberatsa

 mutil zahar zeguan,

 harekin esperantza

 ontsa bazeguan.

 Ni etxearen kargu

 gainera kanpuak,

 zer egina bazeukan

 Zubiri itsuak,

 bost behi eta txerriak

 oilo ta katuak,

 gainera ahuntzak eta

 «Pollino» astua.

 Hemezortzi urte pasa

 horrela bakarrik,

 asto «Pollino» lagun

 nuelanularik,

 Jesus Tokaio jauna

 ez zegon ahazturik,

 anai arrebak gaitu

 hirurak bildurik.

 Hemeretzi egun da

 berroiko urtian,

 nere astoa jaio zen

 «Pastainen» etxian,

 gaur larogeitabian

 ondo da oraindikan,

 hau fuerte dagon arte

 nik ez besterikan.

 Nere astoak baditu

 zazpi espiritu,

 hiru galduta ere

 lau berekin ditu,

 hamaika mila kilo

 bai ibili ditu,

 berrogei urte pasata

 nork esango eztu.

 Mila esker zerura

 nere gidaria,

 ez zait inoiz damutu

 honera etorria,

 gure señak Azpirotz

 Larraungo bailia,

 etxea Benitorea

 plazakin batian.