Itsasoa eta leihorra

Çubilibia, Ganich

 Zer diok itsasoa?

 Orai mintza hadi

 Azpitik gora begira

 Hagoena niri.

 Leihorra zaikala-mintzo

 Orai orhoit hadi;

 Ba duk entzun beharra

 Zombeit kontseilari.

 -Zer duk bada leihorra

 Niri errateko?

 Ez nauk hi ganik urrun

 Zerbeit aditzeko.

 Mugarri bat diagu

 Elgarren arteko,

 Zoin gure tokietan

 Fermu egoteko.

 -Eremu handi bat nauk

 Luz eta zabala,

 Nazione guziak

 Hazten ditudana.

 Ez nauk yende iresle

 Hi haizen bezala,

 Zintzur luze, barne beltz,

 Gaichtagin zitala.

 -Ago, ago ichilik,

 Kriminel itsua,

 Zonbat hiri ta yende

 Duk hik suntsitua?

 Gisa huntan gerokotz

 Einez dichidua,

 Zelhaian lur ikara,

 Mendi petik sua.

 -Han hemenka ditiat

 Holako tokiak

 Irriskurik gabeak

 Zortzitaik zazpiak

 Hik bardin lanyeros tuk

 Gain ala azpiak

 Ezin fidatuzkoak

 Eremu guziak.

 -Hitaz asperturikan

 Yendeak munduan,

 Ihesari emanak

 Zituan portuan.

 Nere ganat ethorri tuk

 Sarthurik barkuan

 Ez dutela deus galdu

 Ziotek tratuan.

 -Hirekin dabilanak

 Oraino etzakik

 Achaletik ederra

 Haizela hi baizik

 Ez baituk galtzen ere

 Hik enganaturik

 Nik hazi haur gaichoak

 Goseak hilentik.

 -Ez dituk hire solasak

 Profetek erranak

 Gose egarririk ez dik

 berekilan denak

 Ni naitek edaritzat

 Yanari arrainak

 Aski baitik hartzea

 Beharretan denak.

 -Horrenbertze ez nian

 Uste bahintzela

 Deus ez nauk hire aldian

 Ni, baizen itzala;

 Aithortzen diat gaizki

 Mintzatu naizela

 Nahi baihaut goratu

 Apaldu bezala.

 -Aithormena egin baituk

 Hire eskandalez

 Barkatzen darozkiat

 Bihotz samur baten

 Elgarretarat gaiten

 Hurbil borondatez

 Nahi haut besarkatu

 Tirain golpe batez.

 -Hi hain hi adichkide

 On eta maltsoa

 Nere lehen athea

 Bai eta hauzoa

 Hau duk hau despeida

 Eztira gozoa;

 Izan hadila ongi,

 Adio Itsasoa.

 -Gerla baituk munduan

 Hainitz kaltekorra

 Bakezko lokarria

 Ez dezagun urra

 Holako despeida

 Duk hainiz ederra

 Osagarri on beraz

 Ez adioik leihorra.