Amabi milla ta geio giñan

Zendoia

 1

 Amabi milla ta geio giñan,

 ez giñan batzuk bakarrak,

 Bidasoa ta bere inguru,

 arabar eta naparrak.

 Baita gañera, zer esanik ez,

 asko ziran bizkaitarrak,

 Batanaz beste, geientsuenok

 giñaden Gipuzkoarrak,

 2

 Illunabarrez an bildu giñan

 danok Oñati'ko plazan,

 Euskalerriko exkiñetatik

 gazte jatorrikan ba-zan.

 Uste genduan bildu giñala

 Paraisoko baratzan,

 Nik ezpaitakit zerua zer dan

 uraxen bera ezpazan.

 3

 Gabeko amaikak alde orretan

 Oñati'tik abiatu,

 Goizeko irurak ziran urrean;

 Arantzazura allegatu!

 Beratzi kilometro ta geio,

 gabez ta oñez pasatu,

 Danok kontentu giñan igoak

 naiz da pixka bat nekatu.

 4

 Ama on ura bixitatzera

 joan giñan fede guztian,

 Baten biotza lertu ziteken

 martxa ura ikustian.

 Kilometro ta geio jendea,

 bidea bete betian,

 Fedea bizi bizirik dago

 gure Euskalerri maitian.

 5

 Asko oiñ utsik, bestek jantzita,

 baña guziak neketsu,

 Tartean asko gaxoak eta

 beste ainbat osasuntsu.

 Gau eder artan usatu gendun

 zenbait penitentzi kutsu,

 Aman oñetan auspeztu giñan

 zenbatxo seme beartsu.

 6

 Amabi milla seme Amagan,

 beti gora goazela,

 Nik uste ango arkaitz gañetan

 aingeruak bezeudela.

 Bazirudian noizik eta beiñ

 dei egiten zigutela,

 Une aietan uste genduan

 Zerura ginjoazela.

 7

 Berez gau illun diraden ango

 arkaitzak eta mendiak,

 Orra gau batez argi dizdiraz

 egun antzera jarriak.

 Ango altaboz, deadar eta

 ango abesti alaiak,

 Irripar goxoz giñan guztiok

 Amarengan iritxiak.

 8

 Oiñ utsik igo giñadenotan

 ba-zan zauri ta odolik,

 Baña naiz oñak zearo urratu

 etzigun ezer ajolik.

 Arantzazu'ra igo giñan da

 gain danak jendez estalik,

 Ama gure zai antxe zegoan

 besoak zabal zabalik.

 9

 Zoragarrizko eleizkizun bat

 Arantzazu'n ein genduan,

 Eleizan danok ezin kabitu;

 asko ziraden kanpuan.

 Amabi milla seme Amakin

 izketan geunden orduan,

 Edertasun bat bikañagorik

 etzan egongo munduan.

 10

 Amaxi agur egin genion

 guztiok egun-sentian,

 Otoitz goxotan egon ondoren

 berekin arrats guztian.

 Esan genion, igoko gera

 berriz urrengo urtian,

 Ama maitea, arren, lagundu

 zaiguzu zuk bitartian.

 11

 Etxerakoan lagu artean

 bagendun pakezko itzik,

 Esanaz, iñork ez daramagu

 ekarri genduan antzik.

 Etzan izango bigundu gabe

 gelditutako biotzik,

 Amarekin itzeginda danok

 etxeratu giñan pozik.