Gernika

Zelaia, Andoni

 Paristik bertsoz Euskal Herrira

 espetxe zital batetik

 nere eskua buru ta bihotz

 negon arresi artetik

 Gernikarentzat gogoeta bat

 zor diot nere aldetik

 lehengo gudari ta oraingoak

 gora aipatuz kolpetik

 berrogei eta hamar urtean

 semeak aitan bidetik.

 Gerra zibila histori beltza

 ta fazisten mendekua

 orain Europan demokrazia

 omen dago txertatua

 Euskal Herriko gerra txiki hau

 aspaldidanik piztua

 diktadura bat bizi dugula

 lege berriz bereiztua

 burujabetza askatasuna

 egin dugun apostua.

 Ai zer nolako lagunak ziren

 lehenago Hitler ta Franco

 gorrotoaren mendekua zen

 Gernikan sua pizteko

 Madridek beti egin duena

 Euskadi izorrateko

 frankismoaren gurutze bat da

 erru gabeak hiltzeko

 lehen da orain arazo bera

 herria defenditzeko.

 Urteak joan eta etorri

 ez dute egin nahikua

 lehengo lekuan jarraiten dute

 burua eta eskua

 gogozko dute gure putreek

 zapaltzailleen jokua:

 Alemanitik Pariseraino

 aldatu zaigu kulua

 orain frantzesek betetzen dute

 lehengo Hitlerren lekua.

 Deportazio eta expultsio

 extradizio eta «GAL»

 belaunaldi hau sufritzen doa

 hamaika eraso tamal

 bere bizia herriagatik

 eman duen seme apal

 lehengo gudari ta oraingoak

 gizon handi bihotz zabal

 iraunkortasun berezia da

 irabazi edo ta gal.

 Francon eskolan ikasi zuten

 egungo politikoak

 sozialistak atera dira

 fizatasunez flakoaj

 saldu dituzte ideal denak

 etxeko ta kanpokoak

 gerri zibilan izan baziren

 resistentzi aldekoak

 Euskadirentzat bihurtu dira

 frankisten akolitoak.

 Askatasunan ibilaldia

 orain datorkit gogora

 bestea berriz zer jendetza zen

 Lemonizko egun hura.

 Herri osoa protestan beti

 iraultza baten itxura

 Konstituzio edo ta OTAN

 botoen bidez ez gura

 aurten Gernika iritx daiteke

 merezi duen lekura.

 Herri bat gara eta ez hiru

 aberri baten eredu

 zapaldutako aberri horrek

 batasuna merezi du

 bide gurutze tamalgarri hau

 arrazoietan usteldu

 alderdientzat lana eginda

 eskuin aldera gizendu

 hamar zatitan banatu eta

 zer abertzale gara gu?

 Oraindik ere zutikan daude

 bonbaketaren garaiak

 beren errua, lotsagarria

 gizadiaren etsaiak

 horren aurrean besarkatuaz

 gudari eta anaiak

 askatasuna aldarrikatuz

 zer eskatzen du herriak?

 Ea Gernikan suspertzen diren

 batasunaren sustraiak.

 Bertso zitalak baldin badira

 errua ez da nerea

 zapaltzaileek bihurtzen dute

 gizonakin aberea

 itxaropena ez dut galdu ta

 gutxiago umorea

 bizi garela hemen oraindik

 esateko adorea

 Euskal Herriaren eskeintzen diot

 bihotza ta ohorea.