Ordañak

Ataño

 -1-

 Bizitz urteak arin joan zaizka,

 zartu da lengo mutilla,

 Burua txuri, begiak lanbru,

 ezin jantzi du amilla.

 Danen igesi, bakar-izketan,

 lagun arturik makilla,

 eztute etxean aintzakoz artzen

 aitonan negar ixilla.

 -2-

 Goldean ezin, segan ain gutxi,

 ezin jaso du atxurra,

 Arnas larria, biotza motel,

 aitona bizkar makurra.

 Aizea dula, reuma daukala,

 laister ilko dan beldurra,

 ezertarako etzaigu gauza

 aspaldiko gazte zurra.

 -3-

 Etxerako dun seme zarrenak

 laister artu dio gaña,

 sukal ondoan, ikus nai ezik,

 purrustan beti erraña.

 Zirikatzalle, ezi gabeko

 billoba txikin mingaña,

 aurki ote dun bere aitari

 egin zionan ordaña.

 -4-

 Enarak ixil joan ziran urrun,

 txistuka aize zorrotza,

 etxe aurreko meta gañean

 txantxangorri kantu otsa.

 Maite arruan eztago lasai

 aitona xarran biotza,

 negu sarrerak kendu baitio

 bere bizi naian poza.

 -5-

 -Jale geiegi daukat etxean,

 lanerako berriz gutxi,

 zertako degu agure zarra,

 zergatik etxean utzi?

 Oraintxe bere itzalik ere

 enuke naiko ikusi,

 -Baña Joxepa, gure aita da,

 bera da gauzen nagusi.

 -6-

 -Agure zarra ondo aseta,

 goseak ume gaxuak,

 auen ogia jan bear al du

 berotzen dagon lausuak?

 Lo kuluskaka, surtako laratz,

 igaroz egun osuak,

 eztitu asko maite semeak

 ori daukan gurasuak.

 -7-

 Beti gauz bera esaten zion

 emazteak arpegira,

 -agure zarrak dakar betiko

 gosea gure sendira.

 Erriko apaiz jaunan bitartez

 aldaketak egin dira,

 aita gaxoa eramateko

 andik Mixerikordira.

 -8-

 Semeak eta errañak biak

 moldatu zuten gizona,

 sortu zan etxe maitetik urrun

 irixteko zoriona.

 Larogei urtez bertan bizita

 bere nagusi zegona,

 jazteko ainbat doi doi emanda,

 iltzera urrun aitona.

 -9-

 Mixerikordi bidean ba-zan

 baserriaren aurrean,

 muño txiki bat, etxetik bixtan,

 bidetxigor bazterrean.

 Aita xar ura ezin eraman

 zualako bizkarrean,

 itxogiteko muño artantxe

 exeri ziran lurrean.

 -10-

 Aitonak jaso zitun begiak,

 an zegon mendi egala...

 baña bereala oroitz illun bat;

 sortu zitzaion itzala.

 Berrogeitamar urte inguru

 ortxe izango zirala,

 muño artantxe itxogin zula

 aitarekin zijoala.

 -11-

 Biotz barruan asi zitzaion

 kezka txarraren eztena,

 bereak miña ematen zion;

 ezin aztu besterena.

 Bere aitaren negarrak antze

 ikusi zitun azkena,

 Jaunak ordaña bialtzen zion

 ondo merezi zuena.

 -12-

 Entzun zak seme, ta oroi adi

 aitan azken esanian,

 etorkizunai begira akiok

 egiten dekan lanian.

 Mixerikordi aldera aita

 maitea neramanian,

 tontor onetxen gañean bertan

 nik ere itxogin nian.

 -13-

 Alako izu bat sartu zitzaion

 semeari biotzera,

 -eztezadan nik gero ori esan,

 aita, goazen etxera.

 -Agure zarra ezin saldurik

 al dakarkizu atzera?

 -zartzean maite, ez nik sartu nai

 Mixerikordin iltzera.