Maitasuna

Ataño

 1

 Jaunaren deiak atera nindun

 kabi berotik gaztetan

 nere nekien saria noizpait

 emango didan ustetan.

 Ardi galduen atzetik nabil,

 biotz gaxoa kezketan,

 zeiñen bakarrik arkitzen naizen

 Gabonetako jaietan!

 2

 Irripar goxo, musu berorik

 ezta nere sukaldean,

 umien jolas, zarata alairik

 eztet nabari aldean.

 Gabonetako jaki goxorik

 eztago nere maiean,

 biotz gaxoa ain daukat triste

 Jeus jaio zan gabean.

 3

 Erdi baraurik, maite aruan

 lotara nintzan gabean,

 ni lo utzita irudimena

 urrun zait ustegabean.

 Beldurrik gabe igaro ditu

 itxas zabalak aidean,

 galtzeke laister joan da sei milla

 kilometroko bidean.

 4

 Nora jungo zan maitasun billa

 sortu zan etxe xarrera,

 poza gañezka dagon kabira

 lekutxo baten eskera.

 Oñazeta lo dagidan oni

 ango pozak ekartzera,

 ain urruti ta une batean

 nola batzen ote gera?

 5

 Zearka datoz elur malkoak,

 orko bakardade otza,

 ipar aize me, sarkorra dabil

 elur gañean zorrotza.

 Mendi-basoak soil ta iñoizka

 gau-ontzaren ulu otsa,

 ketan ari dan txondorpe artan

 an bai bizi dala poza!

 6

 Ixil - ixilik sartu barrura,

 aspaldi jun zan anaia,

 guraso xarren aldamenean

 pasa nairik Gabon jaia.

 Maite dutenen erdian orain

 biotza dago alaia,

 gizonak berez dakar maite ta

 maitatua izan naia.

 7

 Gaur ezta emen ezeren paltik,

 zar da gaztien jolasa,

 jan da edari goxo aukera,

 lan presarik gabe lasa.

 Pake gozoan, ipui ta kantu,

 geldi ba-dijoa arratsa,

 diruz gañezka ezpadago-re

 maitasunez aberatsa.

 8

 Irakur dute oi bezela nik

 egindako kartatxua,

 laister asi da anai txikien

 galderazko erasua.

 Praille gazteak orain lau urte

 igaro zun itxasua

 Guk bezelako kabi berorik

 bai ote dauka? Gaxua!

 9

 Gaberdi alde ingurua da,

 anai txikiñak neketan,

 buru-makurka asi zaizkigu

 loale maiean beartan.

 Jainkoak Gabon amatxo, musu

 bana emanik benetan,

 laister ditugu biarko jaien

 pozez, goxo, ametsetan.

 10

 Guraso xarrak bakarrik daude,

 ezin gorde beren poza,

 aiek ere gaur alkar laztanduz

 aitak zorintsu diotsa:

 Gaberdi ontan eztegu bada

 maitasunaren jaiotza?

 Ark gu bezela, alkar maitatzeko

 eman baizigun biotza.

 11

 Gelarik gela, danak laztanduz,

 ba-dator irudimena,

 joan dan bezela, ixil ixilik,

 itxas zabalak barrena.

 Esnatu nau ta, bakardadean,

 triste nere aldamena,

 etxe xarreko pozak oroituz

 au da biotzeko pena!

 12

 Aren bidetik juan banintz orain

 ba-nekean zeiñek maitea,

 aiek dakarte unta bikaña,

 sendi bat semez betea.

 Nik berriz moztu gurasotatik

 txuxen zetorren katea,

 orrela nere ondorenari

 betiko itxi atea.

 13

 Gau ontan dator Jainko semea

 utzirik zoriontsu Aita,

 gurutz batean odol ixuriz

 gizona salbatu nai-ta.

 Nere neke ta bakardadean

 zergatik nik ere ez maita?

 urkoen alde eskeintzea bezin

 maitasun piñik ezpaita.