Euskera
Ataņo
-1-
Begira nago, goitik begira
itxas-ertzeko burruka,
joan-etorrian dabil itxaso,
bultza bultza ta orruka.
Sollean dagon arkaitza jota
orra txiki milla puska;
indar-berrituz ba-dator berriz
arkaitz sendoaren aurka,
naiz-bein purrustan, bestean bare,
pake aundirik ez dauka.
-2-
Arkaitz arroa an dago txutik;
eguzkiaren dizditza,
bere musuan oņetan berriz
itxas geldiaren pitza.
Bereganatu nairikan dabil
txurikeri ta losintxa,
Aperrik!, ez du iruzurtuko
berak uste bezin aixa,
ipurdi latza eskeņiz beti
bere lekuan arkaitza.
-3-
Urrengo berriz asarre bizi
irentsi itxaspe leizera,
betiko galdu dala dirudi
urpena, baņa... bai zera!
Itxas arroa indarrak aituz
ba-doa geldi, atzera,
arkaitza berriz sekula bezin
arro eguzki artzera,
Euskalerriko goraberaren
irudi bizi, zu zera.
-4-
Arkaitz gaxoa! Gau eta egun,
beti or dezu gaņean,
itxas arroa txikitu nairik
etengabeko lanean.
Gaur pullustaka, biar pallakuz,
joka aspertzen danean,
aurrera ere ala bearko
zedorren betiraunean,
lekeua nai dun etsai gogorra
baitezu aldamenean.
-5-
Nork daki noiztik gauden lur ontan?
onezkero zenbat milla
itxas-bazter ta mendi auetan
ote dan illa?
Andik-emendik sartu ziranak
gure ERRI onen billa,
bateko lizar makilla edo
besteko berriz pusilla,
kementsu beti arkitu dute
lurrean eusko mutilla.
-6-
Ekaitz gaiztoak zenbat aldiz ez
lertzeko zori zapaldu,
bere mendi ta erri maiteak
su ta garretan kixkaldu?
Gurea ez dan jendea sartu;
gurea urrun bialdu,
alare ekaitz gaiztoa joanda
berriz burua azaldu,
Euskalerriak ez du oraindik
bere nortasunik galdu.
-7-
Amaika erri aundiagoak
illak, gero eta lenik,
lur zabalean aitu diranak
utzi gabe aztarrenik.
Saiatuarren ez dute izan
gu ondatzeko kemenik;
onenbeste etsai zitalen mende
mailla urteak joanik,
zergatik ez ote degu galdu
bizia eta izenik?
-8-
Izkuntzak gorde gaitu bizirik;
euskal oņarria bera,
betoz itxaso eta ekaitzak
gure burutikan beera.
Andik-emendik, jo bezaigute
etengabean batera,
dudik ez izan, Euskalerrian
ezpada iltzen euskera,
etsaiak etsai betiraunean;
ERRI bat izango gera!
