Anuntxi

Zamora, Auxtin (Auxtin)

 1

 Anuntxi ttikia,

 etxe inguruan itzulika dabil,

 iduri xoria

 bere ohatzetik urrun eta urbil.

 2

 Begiak zeruan,

 eskuetan dauka lurraren ihintza,

 barne bihotzean

 eternitateak duen harramantza.

 3

 Anuntxi ttikiak

 kuriostasuna ez daki ez zer den,

 hurbil dituenak

 ditu bakarrik egiatzat hartzen.

 4

 «Ezetz eta ezetz»

 oihuz diolarik mundu guziari,

 erraten du baietz,

 baietz ametseri, baietz haizeari.

 5

 Nola iduzkia:

 estaltzen da argiz hartzen duelarik

 amari irria.

 Maitasunak ez du haurretan mugarik.

 6

 Denbora berean,

 itzal beltzek naute bihotza itsutzen,

 ezin idurian,

 ero bizi batek fuinak andeatzen.

 7

 Ez deustatzen naute

 oraikoak diren ideia burrunbek,

 bakerik ez dute

 liburu, irati, kalapitariek.

 8

 Bainan hor kanpoan:

 Anuntxi ttikia,

 ete inguruan itzulika dabil,

 iduri xoria

 bere ohatzetik urrun eta urbil.

 9

 Begiak zeruan,

 eskuetan dauka lurraren ihintza,

 barne bihotzean

 eternitateak duen harramntza.