Ume-zurtza eskalia
Zabaleta, Juan
1
Amarren bat urte zan
arren edadia,
gaņera errukarriya
guraso gabia,
lagun zayozu arren
guziyon jabia,
galdu ez dediņ ume
zurtza eskalia.
2
Mutill koxkor txiki bat
lengo egun batez,
oņuts gorririk eta
eske atez atez,
inguratuta asi
nitzanian galdez,
zer zebillen: t'erantzun...
ziran ark negarrez:
3
-Aita ta ama illak...
ezdet seniderik...,
bakarrik gelditu naiz
munduan gazterik,
erdi gosiak nabill
dana algaldurik,
zer egin nezake nik...
eskatu besterik?
4
Ori entzun nuabanian
nere biyotzak dar-dar.
esanez maiteago
bear degu azkar,
gure anaitasuna
gauza onek dakar,
guazen-mazu emendik
nere etxera azkar.
5
Eraman nuan eta
epiņi mayian,
pozikan eman niyon
alnuen gayian,
oriyek danak orla
egin garayian,
eskerrak eman dizkit
zoratu nayian.
6
Begiratu alaitsu
xamur xamur utsa,
ala diyo: Ąni!... nola
sartu naiz onuntza?
zeņen gozoa den Ąai!...
Jaunaren laguntza
galtzen utziko ote nau
onlako ume zurtza?
7
-Ez gaztetxo maitia,
ez beldurrik izan...
maiz otoitz egitera
sar zaitez elizan,
egon gabetandikan
geroko pezkizan,
Jesus'e mundu ontan
orla ibilli-zan.
8
Oraiņ azkenik agur...
maitasun betian,
oitura onetan zintzo
jarraitu gaitian,
mundu onetan ilda
bestera joatian,
San Pedrok sar-gaitzala
zeruko atian.
|