Iru ispilluak

Antia, M.A.

 Ines donzellachoak

 Arro-aldi batean

 Amari kartaz dio

 Modu egokian:

 Ispillucho bat arren,

 Nola nai lukean,

 Bereala ipintzeko

 Bere apaiñteguian.

 Amak biramonean

 Bere lanen buru

 Erantzuera zion

 Onela bialdu:

 Arkitzen baldiñ bazat

 Bear anbat diru,

 Or dituzu ispilluak

 Ez bat, baizik iru.

 Dizu azalduko aurrenak

 Zu orain zer zeran,

 Bigarrengoak gero

 Zer isango geran,

 Irugarrenak berriz

 Ez daukat zer esan,

 Donzella nolakoa

 Beti izan bear dan.

 Amaren eskut-itzak

 Alaba du naztu,

 Ekarriaz burura

 Milla pensamentu;

 Alaz guztaz ere

 Ichedon bear du,

 Ta pazienzia artzen

 Lanik asko badu.

 Iru egunen buruan

 ¡Zeiñ luzen joan ziren!

 Kaja ondo ichi bat

 Diote eramaten:

 Artuta berarekiñ

 Gelara da zartzen

 Asiaz bereala

 Presaka askatzen.

 Lotura ongi bildu bat

 Artzen du aurrena,

 Irikitzean dio,

 ¡Au da nai nuena!

 Ispillu bat chikia

 Baña leyalena,

 Bera zeiñ zan orduan

 Agertzen zuena.

 Gerri me, gorputz liraiñ

 Grazi aundikoa,

 Arpegi zuri gorri

 Isur gabekoa;

 Añ eder ikustean

 Zan bezelakoa,

 Ematen dio musu

 Chit biotzekoa.

 ¡O Ama ona! dio

 ispillua utzirik,

 Bigarren loturako

 Gauza ikusi nairik;

 Kalabera soill soilla

 Mami gabetanik

 Gero zer izango zan

 Arpegira emanik.

 Alabak estamp-hura

 Ozta du ikusten,

 Amaren naya ere

 Bai azkar somatzen;

 Ispilluri ez bezela

 Dio errreparatzen;

 Begira ta begira.

 Etzayo aspertzen.

 Inesen choraldia

 Irudi onekiñ

 Amaren pozean da

 Batetan desegiñ;

 Irugarren lotura

 (Zerbait kezkarekiñ)

 Austen du, an gordea

 Jakiñ zalearekiñ.

 Seda orritartean

 ¡O zer poz aundia,

 Arkitzen du Maria

 Birjiña garbia;

 ¡Au da! deadarka dio

 Nere giaria,

 Jaunak jarraitutzeko

 Didala grazia.

 Ta belaunikaturik

 Imajiñ aurrean,

 ¡Ama! esaten dio

 Menetan jartzean

 Uste oso osoa

 Aren biotzean,

 Gorde nazazu garbi

 Zure babesean.