|
Ondarribian
Ayalde
Onyarbin nintzan
bein batean,
udazken -igande-
goiz goxoan.
Dena paketsu
eguzkipean,
dena txukuna
"burgo" zarrean
La Marina izenez
auzotegian
ta etxalde berriko
lore tegitan.
Lore tartetik
itxaso bare
loti, urdin.
Eguzki alaiak,
ur gardenean,
irri zegin.
Ozenki aidean
lauburudun
egazkin.
Urrun urrundik
-antxetak antzo-
txalupak arin.
Petrillan
arrantzalea
urrunari so.
(Itxasoak
begi kolorea
histu dio).
Vespa baten gaņean
irundar Emilio Mas.
Bera ta lagun gaztea
ondartza-aldera doaz.
Bi vespatar ta iruok
mintza gera euskeraz.
Ez aztu, irundarrak,
Mas ek erakutsiaz.
Alabakin poz pozean
kalez noala zearka
"Atalaya"-ren ondoan
arkitu dugu Satarka.
Satarka
biotz-beraxka,
Onyarbiko olerkaria.
Biotza bezin xamurrak
begi argiak ba-dauzka.
Olerkari trebe oni,
ari danean, negarka,
begien nini urdiņak
intzaz bustitzen zaizka.
Laister olerki xortaz
egingo du liburuxka.
Zai zaitez, euskalduna,
"INTZA BEGIETAN" eska!
Agur, Ondarribi eder!
Ba noa berriz mendira,
utzirik itxas bazter,
Oyartzunari begira.
Agur Satarka, Baxurko,
agur lagun on Bordari.
Agur Erri onen Alkate
berrizale ta zaindari.
Agur Zu ere Andrea,
Andre Mari Onyarbikoa,
Itxaso Erregin yaukala,
Arratseko Izar bakana...
Ama Guadalupekoa...
|
