Akaitz-i bertsoak

 Zure begi garbiak

 ihintzez estalirik,

 goxotasun guztia,

 hor dute bildurik,

 izartegi osoan

 ez dago aurkitzerik,

 eguzki edo hilargi,

 zu bezelakorik.

 Irriparra ederra

 eta borobila,

 aurpegi txuri hori

 da nere opila

 bi txulo txikirekin

 jantzia masaila,

 pizkorra eta alaia

 hau duk hau mutila.

 Akaitz-en iji-ajak

 bizitza ernetzen,

 udaberria kimuz

 ari zaigu jazten,

 lizunkeri guztian

 zuk dituzu pizten,

 larrosa ederrenak

 ez zaitu berdintzen.

 Pinpilinpauxa bezain

 egalari zera,

 zure bi anka hoiek

 beti gora behera,

 txilipurdika gogoz

 haruntza honera,

 SOINULARI GOXOA,

 txoritxua al zera?

 Zelaietako lore

 zorion kutuna,

 indar bizigarria

 lirain ta leguna,

 luza duk ingurura

 hire esku laguna,

 laiotzera ekarriaz

 hego haize biguna.

 Ez zaitut ez ahaztuko

 nere gauerdian,

 itorik egon arren

 nere izerdian,

 egun erortzen banaiz

 ezbehar bizian,

 berehala jaikiko naiz

 zure atarian.