Enadaen elkartasun maitatiya

Uranga, Juan Inaziyo

 1

 Beti bezela etorri dira

 txori bi tellatupera,

 uda-berriko beren langintzak

 argiro erakustera;

 ez dakit diran biyak berriyak

 bañan len ere lan bera,

 egiñ oi dute zurpe orretan

 pozkiroz egiñik kera,

 erakarririk aize laguntzak

 txit urrutitik onera.

 2

 ¡Zer ederra dan oyen egite

 lantze guztizko garbiya,

 zer ederra dan etxe bizitzaz

 egiten duten kabiya!

 uda berriyan egun sentiko

 eguzkiyaren argiya,

 dute berenzat langintzarako

 pozaren osagarriya,

 dana nagitsu bizi diranen

 izpillu lotsagarriya.

 3

 Lendabiziko ur billa dira

 joaten bi txori gaixuak,

 diradelako biyak pioyak

 ta egintzako maisuak;

 ikusgarriyak dira oriyen

 kabigintzako lantxuak,

 izanagatik egite denak

 irudiz zerbait zailltxuak,

 mokoz dituste moldatzen zakar

 zurpe artara jasuak.

 4

 Urez bustirik jarritzen dute

 kabi tokiya osoro,

 egintza ontan sayatzen dira

 atsegiñez ta gozoro;

 badirurite jira biraka

 dabiltzan bi pisti txoro,

 dituztelarik goitik ikusten

 muntegi ta zenbait soro

 non pozkirotzat arki dituzten

 belar ta lurra oparo.

 5

 Beren gogozko zurpe aurrian

 egiñik lautxo bat jira,

 diyo emiak arrari: Zuaz

 len izan geran tokira;

 denak eraman ez badituzte

 kabi gai onak an dira,

 bada besteak zure aurretik

 ara iritxi balira,

 an inguruan beste gai leku

 zabal ederrak badira.

 6

 Zai egongo naiz, zuaz aguro

 nere laguntxo maitia,

 agindu denak zintzo egiñaz

 zuzen ibilli zaitia;

 ondo dakizu toki txarretan

 ibilli eta sartzia,

 dala nor berak bide zuzena

 usterik gabe galtzia,

 eta maitaroz bizi diranen

 biyotz ederra saltzia.

 7

 -Etzaitezela idurikortu

 ni azkar etorriko naiz,

 zure arr onek egingo ditu

 zugan ager aldiyak maiz,

 baldin bidian txorakeriyan

 jostatzen gelditzen banaiz,

 lagun artetik desegitia

 nola izaten baian gaitz,

 ez ikaratu, egingo ditut

 zure aginduak garaiz.

 8

 Ontzi bearrik ez dute oyek

 dena dabilte mokuan,

 eta kabiya egiten dute

 tellatupeko txokuan;

 egun batzuek igarorikan

 gogozko lantze gozuan,

 arkitze dira biyak pozaren

 izate eder osuan.

 umalditzeko etxe bizitza

 bukatzen duten orduan.

 9

 Arraultzarekin daguenian

 emiak arrari diyo:

 -Etzaitezela aldendu, bañan

 gabaz ez nigana iyo;

 ondo dakizu oztutzen kabi

 oni utziko baniyo,

 gure langintza denak ezere

 ez lutekela baliyo,

 zeren ez naizen ezertarakoa

 emendik mugitzez fiyo.

 10

 Egunaz berriz ager aldiyak

 nigan egiñ zaizkidatzu,

 aldezun jankai guztiya neri

 ekarri bear dirazu;

 nere aginte guztiya ondo

 gaur egiten badirazu,

 zureganako nere biyotza

 egongo da naikidatzu;

 lagun maitia, arren! neregan

 arreta dena izazu.

 11

 -Zure aginduz igaroko det

 or beraxiago gaba,

 zaituko zaitut gogor egiñaz

 okerrik gertatzen bada;

 baldiñ agertzen badainguru

 ontara arranotzarra

 deituko diyet lagun guztiyai

 ez naiz izango bakarra:

 au erantzunaz gelditutzen da

 lotan enadatxo arra.

 12

 Lo alditxua egiñ ondoren

 emeak diyo arrari:

 -Beti bezela pozez beterik

 jardun zaitia kantari;

 gero berriro jarrai zayozu

 eguneroko lanari,

 ekar zadazu nere maitia

 neretzat diña janari;

 bereix gaitian zatozen arte

 agur egiñaz elkarri.

 13

 Bi enadatxo abek dirade

 gizonarentzat lan giyak;

 aurrez ikusi degu lagunduz

 bizitzen dirala biyak;

 erakusgarriz artu gintzake

 geranak zerbait utziyak,

 txori gaisuen maitasuna ta

 lagungarrizko neurriyak,

 geon mesedez ikus gaitian

 ixpillu ontan guztiyak.