Donostiyako adiskide jostalarriyak. Urnietako jai aldiyan
Uranga, Juan Ignacio
Illargi eta izar taldeak
utzirik garbiro goya,
eguzki eder zoragarriyak
agertu zuben koroya;
itsasoaren baztarretikan
beltzik zetorren odoya,
garbitu zuben, desegiñ oi dan
gisa, altza du ordoya.
Choriyak anitz ostajepean
beziñ alaiki ta pozak,
alai ginduen, Urnietako
Eliz ezkillaren otzak;
¿nola poztutzen gaitu guraso
onak, aur baten jayotzak?
gisa berean poztu ginduen
gero Galartza-ren bozak.
Iparragirre zanan erriyan
dago onen batayua,
Billarreal-i zorko diyogu
denok ori an jayua;
Ezpondak ziyon: ¿Uetan alda
kantari goitzu yayua?
ikasiko du Galartzarekin
egiten badu sayua.
Urnieta-ko jolas aldiyak
irten zitzaizkigun jator,
egun artako jolasmen onak
beti ditzakegu aitor;
Echezarretak diyo: gurekin
gizon egoki bat dator,
Lezoko seme, mami urruti
azal ugaridun Pastor.
Olazabal-ko antisungille
jostiruditar bikaña,
seaskatikan edozki zuben
euskal bularran iraña;
jostirudiko sayo denetan
baliyo zuben bik aña,
oso ederki dantzatzen zuben
eta leunki mingaña.
Aramberri zan antzalaritzat
egiten zuben gizona,
erladi saitza sari goitsuak
arretaz darizkiyona;
urte onetan ere jaso du
ziñalpen eder chit ona,.
pozak mendean artu ninduen
balitz bezela biyona.
Echebeste-ko Laureano ta
Arrillaga-ko Lorencho,
ardoketari ospatsuetan
agertzen dira goyencho;
nik badakit zein arkituko zan
jai aldi artaz gozecho,
ara joan gabe gelditu zanez
Ayestaran-go Josecho.
San Miguel egun bereko goiza
atsegintzua zan agitz.
Zeru zabal, ta urdiñ ederrak
apaintzen zubela garbiz;
¿nola egoten dira belardi
onak estaldurik ardiz?
ala elizan ipiñi zuten
aldare nausiya argiz.
Echezarreta aipa bear det
aztu ez dezaigun, berriz,
bere zuzendu onez kanta zan
meza nagusiya egiz:
makilla mocha goratuaz bat
mireztu ninduen, erdiz
maisu goitsuen mallan jarri zan
zuzenkidatzez ta begiz.
Izar arteko gau gi ederrak
du illargiya arratsak,
duben bezela, Echezarretan
eskuratzen dan ardatzak
intzak gozatzen dituen gisan
loredi eta baratzak;
gozakiturik gora ziyozkan
aginte denak Galartzak.
Ostalariyak jarri zizkigun
mokaru gozo ederrak,
sopan ondoren usakumiak
ollasko eta eperrak;
damacho alai serbitzariyen
eginkisunezko gerrak;
merezi ditu sari onez gaiñ
gugandikako eskerrak.
Bazkari onez guriturikan
jaki errotatik gantza
kuchapetua izan zan gure
arpegi guztiyen antza:
¿arrantzaliak nola lotura
sendoz moldatzen du tantza?
ala beran molda genduen
guk plazan aurresku dantza.
Illunbartu zuben garayan
eguzki gabe, itzala,
mintza zan guri adierazi
nairik eguna ill zala;
orain zeruak emankisunak
guretzat luza ditzala,
eta osasun onan laguntzan
berriro elkar gaitzala.