Biziko da

Uranga, Juan Ignazio

 Askotan dira Euskal-errira

 Etorri etsai arrotzak,

 Bañan ostera biurtu dira

 Bero etorririk, otzak;

 Bildurra ziyen sartu aiyeri

 Euskaldun azkon zorrotzak,

 Kontuak ditu izan oi beti

 Er besteko eriotzak.

 Gizon guchi zan arrotasunak

 Zituen ekar arazten,

 Uste gabeko chakurrak ziyen

 Lepora salto egiten;

 Gogor ziyoten Euskal gizonak

 Etsai zitalai egiten,

 Etziran iñoiz Aita zar aiyek

 Bildurrak iñon gelditzen.

 Bada Errege Erromakuai

 Zitzayon buruan jarri,

 Bear zubela Euskal-errira

 Jendearekin etorri:

 Jaun eta jabe egin nai zuben

 Bañan estu eta larri,

 Biurtu bear izandu zuben

 Geldi utzirik, Amari.

 ¿Zer uste zuten zirala gure

 Mendiyetako Aitonak?

 ¿Zer uste zuten zirala oiyen

 Eskuetako azkonak?

 Damu aundiya eman oi diye

 Gure biziera onak,

 Zergatik geran lur ederrian

 Jaiyo geraden gizonak.

 Gure Euskara lurperatzia

 Nai izan duten etsaiyak,

 Ibillera chit charrak egin ta

 Joan izan dira, erdiyak;

 Gañuntzekuak gelditu dira

 Azpiyan Euskal mendiyak,

 Garaiturikan etsai gurien

 Arronkak, Euskal-erriyak.

 Gu lau probintzi elkarturikan

 Ez gera iñoren bildur

 Ez degu orren aisa emango

 Etsai aurrian guk amur;

 Gure mendiyak jarri oi dira,

 Egiñaz aserrez, mur, mur,

 Biurtzen dira azpiraturik

 Etsaiyak arri edo lur.

 Guri Euskaraz itzegitia

 Nai ziguten eragotzi,

 Bañan iñola ez genezake

 Beste bat arturik, utzi;

 Seaskachoan ori genduen

 Lenda biziko ikasi,

 Goguarekin iñorenikan

 Ez bada ikasten asi.