Artiz bedeinkatua
Uranga Berrondo, Jaun Ignazio
Urre askuan ikusi degu
Gernikan bedeikatua,
Euskal-erriko arbol ederra,
Aritz ona ta santua;
Au euskaldunak izandu degu
Guztiak adoratua,
Eta izan da orain artian
Arbol zabal orritsua.
Gaitza sartuta eroria da
Aritz galanta lurrera,
Berrogei ta bost makal dirade
Etorri bere gaņera;
Elkarturikan guazen guztiak
Len zan bezela jartzera,
Len baņon indar aundiaguan
Gernikant ipiņitzera.
Euskaldun zarrak beren odola
Zuten zugatik isuri,
Baņan zaņetik igarturikan
Lurrera zera erori;
Oraindik ere esaten digu
Biotzak euskaldunari,
Bear bezela begiratzeko
Gernikako aritzari.
Aritz ederra ŋnora joan dira
Zure gaņeko orriak?
Jarriko alditu lengo lekuan
Datorren uda-berriak?
Zure sustraiak ez dira galdu,
Dauzkagu ondo gordiak,
Aukeratuta dakagun lurrak
Emango ditu berriak.
Jarriko degu lur ederrian
Aritza chit apaindua,
Agertuko da berriz berriro
Gaņetik antolatua;
Lengo aritzak bezela onek
Emango digu ostua,
Arbol ederra izango degu
Guztiok chit mairatua.
Negar egiten dute soroak,
Negarrez daude ibaiak,
Umillatutik arkitzen dira
Negar egiņaz erriak;
Oroi gaitian aritz ederraz,
Oroi gaitian guztiak,
Aritzak nola eman zizkigun
Orri eder ta larriak.