inprimatu
Ama euskara. On Damaso Zabalza jaunari
Izenburua:
Ama euskara. On Damaso Zabalza jaunari
Sinadura:
Uranga, Joan Inazio
Urkizaren iruzkina:
Egilea(k):
Uranga, Joan Inazio

Argitalpena:
La unión vascongada.
Urtea:
1892
Argitalpenaren urtea:
2
Alea:
311.zk.
Orrialdea:
2

Ama euskara. On Damaso Zabalza jaunari

 

Uranga, Juan Ignacio

 

 Euskal kanta zar edercho aiyek kantaturikan

 Ama bat dago seaskachoan aldamenean,

 Aur chikiyena lo dauka, eta gon ega'ean

 Dauzka azicho aiyek negarrez kishkurturikan,

 Esanaz, ez da emen agiri lengo gauzikan;

 Zarrenak diyo; ¡Ama! ¿ez giñan aberatsak len?

 ¿Ez algiñan gu emen ederki bizi Pakean,

 Saiyaturikan elkar maiterik geon lanean?

 Bada mintasun aundiya sartu zaigu barrunen,

 Ez diralako lengo gauz onak ikusten emen.

 

 Orri argalak dauzka arbol zer maitagarriyak

 Zartu da ata gerritik dago okerturikan,

 Ete guk berriz gaitz egiñ eta lotzaturikan

 Dauzkagu malkoz bete betiak gure begiyak,

 Ikurisirikan zembat min duben arbol gerriyak

 Gure mendiyak ishilik daude beren lekuan

 Eta ibaiyak ura dakarte tor tor egiñaz,

 Gu berriz gaude arnaz lazaiya artu eziñaz,

 Euskal kabicho chit mintsu ata negarrez kuan,

 Bizitza lasai zarra galdurik bizitz estuan.

 

 Bañan gauz onak galduagotik gu bizi gera

 Ill arteraño lagundu nairik gure amari,

 Ekartzen lengo gauza on aiyek gaisho onari

 Baldin jokuan len bezelashen jartzen bagera,

 Naiz joku orrek izan berekin bere galera;

 Biur gintezke ostera lengo kontuetara

 Ez etzi iñork galdu gerala oso betiko,

 Euskar ederra ez degu bada non nai utziko

 Baizikan degu iyoko arbol adarretara.

 Ekar ditzagun lengo oiturak eskuetara.

 

 Itsaso eta, mendiyak daude edergarritzat

 Arturik gure euskal erria erdi erdiyan,

 Bashaka eta larrosachuak berriz sasiyan,

 Eta aritza fuero zarraren oroigarritzat

 Daukazkiela chit orri eze on itzalkitzat,

 Gauz on asko da gorderik egon akitz azpiyan

 Daukazkiela lege zar eta juramentuak

 ¿Non dira bada, non dira gure aita Prestuak?

 Ez da agiri zarrik iñorcho jaiyoterriyan,

 Eskutatuak egongo dira nonbait agiyan.

 

 Ez dira bizi aiton adintsu kaska zuriyak

 Bañan ordean bizi gerade ondorenguak,

 Danak dakigu gerala aiyen odolekuak

 Euskal mendiyen artean jaiyo eta aziyak

 Gerade oso beren antzera ondo eziyak;

 Ots egiten du estalpechera arbol santuak

 Bi tzeko danak euska oju bat aditutzean,

 Bada ez gaiten iñor gelditu otzak artean,

 Chuka ditzagun ama zarraren negar malkuak

 Gal etzi gabe utzegin arte zaiñ odolekuak.

 


inprimatu