Uda eta Negua

 Egunak badohazi egunen ondotik;

 Elkarren iduriko ez dire hargatik:

 lkusten baditugu zembaitak ederrik,

 Asko halakoeri darraizkote tcharrik.

 Uda heldu denian, loreak zoin eder!

 Haize beltzak yo-eta histen dira laster;

 Eroriak hor daude eskuin eta ezker,

 Goizean-sorthu denak arratsa ikuster.

 Izotzak yautsi dire, loreak akhabo!

 Hormak uki arrosak ez du gehiago

 Ez othe ez flokarik, bai arrantze frango;

 Gazte zahartu dena haren pare dago.

 Atseginak goan dire, penak ez gutitu;

 Lehengoen gainera bertzeak baditu;

 Erhaztunak goan-eta erhiak gelditu;

 Gogoa hostu gabe, ahalak akhitu.

 Zer dire atzeginak? Zer gure bizia?

 Egun zerbait duena, bihar biluzia;

 Orduan izanen da orotaz utzia,

 Zerutik behar dugu laguntza guzia.

 Ez da, ez da munduan deus segurtasunik

 Bertze askok bezala frogatu baitut nik,

 Erran dezaket orai: Ez da bake onik,

 Bilhatzen ez badugu yainkoaren ganik.