Zure ildoetan barna

Ttakun

 Hesia dut lokarri

 burnizko katea

 laztandu nahi zaituen

 kantua askea.

 Zure berbaren xera

 jatorten gisara

 gu geronen arteko

 zubian zirrara.

 Bertso alaia zaitut

 maiz goibel xamarra

 larruan isur zaidan

 ferekaren marra.

 Nigan zirriztatzen den

 zerorren urratsa

 ardo ezti, hordigai

 zaitudan lorratza.

 Elur leuna musu

 ez dadin izoztu

 lo gozoan zaudela

 nahi nizuke ohostu.

 Gauean amestua

 irrifarra goizik

 xori bildurtia naiz

 zerau bertan ezik.

 Bidexken ildoetan

 barna abaroa

 bertatik edan nuen

 desiren garoa.

 Besarkada estuan

 ur jauzitan leher

 hartu ninduzulako

 aizu, mila esker.