Esker minak
Treku, Mattin (Mattin)
1
Goibel batean uzten ninduen, mundu huntako biziak
Nintuen diru ta jatekoak, ohoin ebatsiak.
Bainan handizki fagoratu nau, Jaungoikoaren graziak
Pertsuen bidez abertitzeko, adichkide on guziak
2
Gertakariak agertu ditut, ezin atchikiz gorderik
Min hunendako ez baitzen nihun, erremedio hoberik
Atsegabea handi badare huntaz ez dago dudarik
Jasaten errechagoa dela partekatua delarik
3
Griņa gaichtoan iragan ditut, egun batzu frango tcharrak
Lagundu nahi izan nautenak, agertu zaizkit bakarrak.
Zueri esker bildu baititut, hau jasaiteko indarrak
Begitik orai ezin geldi tut, zorramenduzko nigarrak
4
Bihotz handiak kausitu ditut aberats ala pobretan,
Maitetasuna nolakoa den erakusten da obretan
Galdu guziak ordaindu ditut, erran dezaket, sobretan
Nere burua senditzen dut gaur, esker onezko zorretan
5
Bekatoros bat naiz nehorri, ta bertzentzat griņa guzia.
Zeruko aita barka zadazu, hartzen dudan ausartzia
Urrikari dut gaichtagin horren mundu huntako bizia
Salba dadin emozu othoi, gonbertitzeko grazia.
6
Agurtzen ditut asmuz bederen, nitaz orhoitu direnak
Izatu dudan nahigabean, parte hartu duten denak
Ordainez orai, onhar zkitzue eskerrak anaiakorrenak
Sendimen hauk dauka bihotzak, Mattin Aheztarrarenak.
