Gure buruak baldin oroipen
Tapia, Eleuterio
-1-
Gure buruak baldin oroipen
gozozaleak badira,
jorraillaren ogeitabosta
guztiz gogoangarri da.
Nazaret'eko neskatxatxo bat,
bere izena Maria:
Jaungoikoaren beldurrekoa,
apala eta-garbia,
egunez lana eginda gabaz
otoitz sutsuan ari da.
-2-
Giro gozotan dago lur ura
udaberria nola dan,
Nazaret'eko landa, basoak
gogotsu daude loratan.
Aien erdian aitatutako
lili au bere loratzan,
Jaungoikoaren seme bakarra
gizon egitekoa zan,
mundu arroak baztertutako
erri txiki txoko artan.
-3-
Ego epelak lore usaia
darama bazterretara,
otz garbipean lurra paketsu,
gaurikan ederrena da.
Une oietan neskatxa oni
ezer uste gabe, ara!
didiz aundiko argitasunez
beldurgarrizko erara,
goi aingeru bat sartu zitzaion
bera zegoen gelara.
-4-
Ixil onetan bere abotsak
betetzen du etxepea,
esanaz: Agur, neskatxa garbi
goiko eskerrez betea!
Ez beldur izan beraz Maria;
bego zurekin pakea,
neri dagokit Jaunarengandik
zuri berri ematea,
entzun zaidazu arretaz zer dan
Beraren borondatea.
-5-
Otoitz berotan zu deika zauden
zerugoi eder artatik,
itxaron dezun poz audiaren
berri gozoa dakarkit.
Goiko Jaun arek gizadiari
dion errukiagatik,
Bere semeak jaio bear du
neskatxa garbi batetik,
Zu zera Berak aukeratua
emakumien artetik.
-6-
Zalantzik gabe siņistatzen du
Maria'k orain entzuna,
baņa launagan bakarrik dauka
bizia ta osasuna.
Ama izanik nolatan gorde
ziteken birjintasuna?
gauza guzien gaņetik au zan
berak jakin bear zuna,
entzun dezagun zentzuan duan
neskatx onen erantzuna.
-7-
Nola ez dizut sinistatuko
zerutik dakarkizunik?
baņa gauza bat jakin nai nuke
eta galdetzen dizut nik:
Nere Jaunari eskeņitako
alabatxo bat izanik,
ezpaidet iņoiz ezagutu ta
ezagutuko gizonik,
Berak nerekin nola diteke
oako gertakizunik?
-8-
Eziņezkorik nola etzaion
ni biali nauanari,
Kutsutu gabe birjin da ama
Izango zerade, Mari.
Beraz gai ontan zugan ezer ez
dagokio gizon ari,
goiko Jaunaren espirituak
egingo baitizu argi,
bere bitartez esan dedan au
gertatuko da mirari.
-9-
Zugan sortuko dan seme ori,
agertzen dizudan era,
Jaungoiko danez, Aita bezela
zeru ta lurren jabe da.
Goiko izanik apaltasunez
oso makurtua bera,
gizon bezela aurtxo egiņik
sartu nai du lurraldera,
gizon artean berezitzeko
Jesus deituko da. Bera.
-10-
Ixildutzen da goi aingerua:
berri au entzundakuan,
ixilik dago lurralde dana
gau eder aren moduan.
Ixiltasun au bezin ixilik
izan ote da munduan?
gizadi dana Maria'ren zai,
nola erantzungo duan,
neskatxatxo au era onetan
mintzatuko da orduan.
-11-
Apaltasunez auzpezturikan
jartzen da une berean,
biotz barrutik eskeitza onek
igesitzen dio egan:
Egillearen mende eztagon
gauzarik nola eztedan,
bere mirabe naiz ta itz oiek
agertzen didaten eran,
Goiko Jaunaren borondatea
gertatu bedi neregan.
-12-
Ongi dakigu lendabiziko
gurasoen pekatua,
Paradisoan nola jan zuten
arnari debekatua.
Deabru beltzak zirikatuta
emakumeak artua,
zorigaitzean miztu gaiztoko
suge madarikatua!
zure pozoiak goitar bizitza
utzi zuen igartua.
-13-
Era orretan ikusirikan
Jaun onak bere egintza,
ondorenari begiratuta
errukiz zitzaigun mintza:
Emakumeak ukatu badit
goralmena eta aintza,
emakumeak ekarriko dit
pekatu onen ordaintza,
zorionean agindu arek
emen bete zuan itza.
-14-
Gure Jaunaren biotz zabala
ikusten degu garbiro,
ezpazan Bera lurrera jetxi
gu ezin zerura igo.
Pozoi gaiztoak gizonari len
lurra mikaztu badio,
errukiaren gozotasuna
ordu onez dakarkio,
gau eder onek ikusi zuen
zerua ezti jario.