Gartzelatik gartzelara

Tapia Irujo, Jon

 1

 Negu krudela heldu da,

 beztu zaigu ortzemuga,

 hor datorkigu hotz mingarria

 azkon zorrotzen modura.

 2

 Gartzela negu-mina

 ez da batere arina,

 larru-mamitan sufrituz goaz

 otso-zakurren ordaina.

 3

 Nahiz eta ateak hertsi

 oraindik ez dugu etsi,

 gure Herria askatu arte

 adore horiei eutsi.

 4

 Bihotzak amets-jario,

 anitz irrits darizkio,

 hesi tartean preso daukaten

 lili bat dela medio.

 5

 Sarturik zeldako maldan

 oroitzak datoz hegadan,

 ene maiteaz pentsatu gabe

 gaurik ezin dut erasan.

 6

 Gaumin honetan kantari

 nago itxaropenari,

 koplak igorriz ortzean zehar

 maite dudan liliari.

 7

 Begira nago begira

 leihotik ortze erdira,

 izar guztiek dakarkidate

 zure begien dirdira.

 8

 Zure begien islada

 ibai gardenen balada;

 gauroro nago eleak sortzen

 nerabe baten erara.

 9

 Ilargiaren argia

 horaila eta garbia;

 ederragoa bait da oraindik

 nik maite dudan lamia.

 10

 Zenbat joran ta ametsa,

 zenbat gogo eta izertza,

 aurkitu nahirik zelda barnean

 zure besoen babesa.

 11

 Ilunaren erraietan

 amets joriak loretan,

 suzko desiraz erretzen eta

 odola pil-pil zainetan.

 12

 Gaueko amets bizia

 dena grina ta antsia,

 zure ezpainen ezti urtsua

 ai, nola dudan desia!

 13

 Gau on printzesa maitea,

 zu, ederrezko lorea!;

 aldaize baten parekoa da

 zutaz dudan amorea.

 14

 Horra kopla bakartiak

 maitasun biziz jarriak,

 adieraziz ene airosa

 bihotz honen egarriak.