Entzuna nion aspaldi

Tapia Irujo, Jon

 I

 Entzuna nion aspaldi

 ene aita zaharrari

 goiztiri samin hits hartan hasi

 zenean kantari:

 Haitzean jaio denari

 ez urre ta ez opari,

 utz itzak hiri bazterrak eta

 haruntz itzul hadi.

 II

 Orduko zure mintzaira

 datorkit bihotz erdira,

 baina, neronen grinak ez daude

 haitzera begira.

 Nahiz etorri urrutira

 zoriona nagusi da,

 ene saminak krabelin hosto

 bihurtu bait dira.

 III

 Jauregi eder batetan

 pozik diraut ametsetan

 zilar ta urrez jantzirik dauden

 gela jorietan.

 Ederrena ederretan

 bazterrak ere loretan.

 Toki xarmanta xarmantik bada

 hauxe da benetan.

 IV

 Lilurazko abaroa

 dena ene gustokoa,

 beti dastatuz zorionaren

 ardo oparoa.

 Ai, patuaren gozoa!

 gero eta ederragoa.

 Bazter guztiek irri dagite

 hau paradisoa!

 V

 Gaua hurbildu ahala

 lamiek jotzen aldaba,

 kantu-kantari irri jario

 aintzinan bezala.

 Musika eta balada

 fandangoa ere bada.

 Nolaz ekarri naute paraje

 gozo honetara?

 VI

 Gogoak grinatsu, bero...,

 gehiago ezin espero.

 Zenbat zoramen, zantzo, triska, ta

 zenbat dantza ero...

 Egarriz egonez gero

 ardo freskoak asero.

 Larrutan ere egin daiteke

 beharrik balego.

 VII

 Bestalde, badut defentsa

 laulagun-minen babesa,

 zeru honetan denok bait dugu

 gure interesa.

 Sinesten ez da erreza,

 norberak konpara beza

 jakin ondoren nola bizi den

 "Zornotzako beltza".

 VIII

 "Larri" ta "Etxeandia"

 ta "Panti" bertsolaria,

 "Ernesto" ere dastatuz dabil

 hemengo eztia.

 Hauen bihotz amestia

 ase dela diot ia.

 Harrigarria dirudi, baina,

 hauxe da egia.

 IX

 Azken bertsoan gabiltza

 jarriaz aurpegi hitsa,

 azaldu nahirik non kokatzen den

 hemengo egoitza.

 Jauregi ederren gisa

 "Salto del Negro" deritza,

 eta norbaitek proba nahi balu

 hemen dauka giltza.