Ziri-biursak [I-VII]

Soroa, Marzelino

 I.

 OSASUNAREN BILLA.

 Bañu-eche batian

 serbitzalleari

 kejatubaz kontatzen

 mintsu bat zan ari

 zituben istillubak

 sendagiñarekiñ,

 arrek agintzen zizkan

 milla gauzarekiñ.

 -Jaiki goiz, beriala

 pichar bat ur artu,

 bi orduban ibilli

 ta bañuban sartu.

 Gora ta bera jira,

 gero berriz urak...-

 orduban esan ziyon

 echeko mutillak:

 -Bai, jauna, bai, artzeko

 dioten guztiya,

 beardu batek izan

 osasun aundiya.

 II.

 AFAITATZALLE AZKARRA

 Afaitatzalle batek

 pasatzen baizuben

 aiñ denbora luzia

 bizarra ebakitzen,

 nun jenderik geiena

 aspertuba zegon,

 ta beiñ aserreturik

 Pellok esan ziyon:

 -Masaill batian kentzen

 nazun bitartian

 ¡arraietan! azten zait

 bizarra bestian.

 III.

 BI CHORI.

 Churrut-zale batzubek,

 alperrak izanik,

 erriz erri zebiltzan,

 iñork arrazoirik

 eman gabe zeiñ ziran,

 t'arturikan kontu

 alkatiak, orduban

 zioten galdetu:

 -Tira, ¿nun bizi zera?

 -Ez det echerikan.

 -¿Echerik ez? ¿eta zu?

 -Ni goiko bizitzan.

 IV.

 ARRITUTRIK.

 Baztandik Donostira

 Markos zan etorri,

 itsasua beñere

 ez zubena ikusi.

 Iruchulotar batek

 lagundurik arri,

 zubiyaren erdiyan

 zioten alkarri:

 -¡Ori urez! ez dek au,

 ez, gauza makala!

 -T'ori gaña bakarrik

 ikusten dekala.

 V.

 ZURKERIZ.

 Zur bat miñez zeguan,

 eta galdeturik

 sendagiñ zeiñ zan, diyo:

 -Ez det sendagiñik.

 Auzoko Bruno mintsu

 dagola jakiñik,

 arrek artzen dubena

 artzen det ere nik.

 VI.

 ISTURINGO BAÑUBAK

 -¡Bañan, gizona, nola

 zatozen echera!

 ¡zer planta! zuzenduko

 sekulan etzera.

 -Bañan emakumia,

 da gauza jakiña;

 ortako ni bezela

 zuaz Isturiña.

 Eran zazu nik aita,

 t'ikusiko degu

 ni onela banator

 nola zatozen zu.

 VII.

 JOLAS CHIKI BAT.

 Neska zar bat zituben

 asberapenetan

 mutill gazte batekiñ

 ari zan izketan:

 -Ezer ez da munduban

 ezkongai bezela.

 -Ta ¿denbora asko alda

 ezkongai zaudela?