inprimatu
Ardo lekuko jolasa
Izenburua:
Ardo lekuko jolasa
Sinadura:
Soroa, Marzelino (Omar Celin, Celin, M.S.)
Urkizaren iruzkina:
Egilea(k):
Soroa, Marcelino

Argitalpena:
Euskal-Erria.
Urtea:
1884
Argitalpenaren urtea:
11
Alea:
Orrialdea:
64

 

 

 

 

faksimilea ikusteko


Ardo lekuko jolasa

 

Soroa, Marcelino

 

 Loyolan da taberna

 parerik gabia

 lana franko billatzen

 beste bat obia,

 eta nola denbora

 zegon egokia

 fiña berorik gabe

 garbi pozgarria

 jendiak artu zuben

 zubiko bidia

 biribillaturikan

 Donosti guztia.

 Zergatik saltzen zuten

 ardo nasgabia

 orrengatik zeguen

 taberna betia

 gela guztiak eta

 sala, sukaldia

 eziñ antolaturik

 an pillan jendia

 zein baña zein geiago

 jolasa zalia

 anchen etzan otzikan

 ¡ura zan labia!

 leertu bearrean

 oro bat goi bia

 arrantzu gertakozan

 botarik saria,

 basuak eskuz, esku

 ¡bazan eralia!

 arras alaiturikan

 echeko jabia.

 Saltsereu saltsas bazan

 karrasi ta kanta

 baña nagusiyarrek

 guztiyak aguanta,

 chistubak, oju, dantza,

 etziran an falta

 irrintz batzubek ere

 nagusiya juan ta,

 pasatzen zanak zuben

 esaten: ¡au planta!

 barren ortan badago

 jende zorianta:-,

 gizon chiki bat eta

 beste bat galanta

 pizkortu ziranian

 bapo jan eranta

 indarrak progatzeko

 zeukaten talanta;

 etzuten berotzeko

 biarrikan manta.

 Naiz edariarekin

 ez egon argiyak,

 animuak emanik

 an ziran guztiyak

 apustu beriala

 egintzuten biyak

 zeñek aguruago

 bizkartu zagiyak,

 Ta batek chikiyari

 deiturik atera

 isillik esantziyon

 belarri atzera,

 -Mutill guazemak erdiz

 diruba jartzera

 eta kupidik gabe

 gaur irabaztera.

 Botakolikek orrek

 norbait goitik bera

 dituzten indarrakin

 muturrez aurrera,

 bañan ik dek abantaill

 aundi bat bestera,

 lurretik guchiyago

 bide bizkarrera.

 


inprimatu