Bertso batzuek jartzera noa
Serapio
Bertso batzuek jartzera noa
grebari ekin ondoren,
zergatikan den saiatuko naiz
azaltzen ahalik ondoen.
Guztia garbi esatekotan
nola, irakasleak gauden,
jendeak jakin dezala Toki
Eder-en zer gertatzen den.
Zer gertatzen den garbi azaltzen
zaila da, hau komedia!
Pentsa liteke horko jendea
de-la burutik eria.
Gezurra ematen du honek baina
duzue guztiz egia:
irakasleon kontra ditugu
junta ta zuzendaria.
Guraso junta hortan badago
zenbait personaje bitxi
euskara ikusi gabe berenai
beti nahi diote eutsi.
Zer nolakoak diren hoiek
argi dute erakutsi,
euskaltzale ta abertzaletik
dadukate oso gutxi.
Maisu batekin behin ailegatu
ziraden eskuetara,
hori ikusi eta guztiok
atera ginen grebara.
Gura dutena inposatzeko
erabiltzen dute ikara,
hoiei bost axola zaie
umeak eta euskara.
Zuzendaria izatea nahi
zuten beraien berdina,
hasieratik hori izan da
egin duten ahalegina
klaustroan kontra hautatu zuten
ibiliz joku zikina,
oin pozik daude zuzendaria
baitute beren panpina.
Guraso hoiek beti portatzen
dira faxistAk bezela,
beherago esan behar dudanaz
ohar zaitzte bestela.
Batzarre baten behin hartu zuten
erabaki bat itzela.
Haiekin ados ez zegon jo
eta bota behar zutela.
Asanbladetan hitz egitea
libreki ez dago errez,
hori eginda ohiuka hasten
dira ta aurpegi txarrez.
Jende ugarik haiei botoa
ematen die beldurrez,
guraso asko beren menpean
aurkitzen dira indarrez.
Guraso askoren artean daude
kriston enfrentamentuak,
zuzendariak klaustroarekin
ditunak ere altuak.
Guzti hortatik dudarik gabe
haurrak dira kaltetuak
zein ondorio ekarri duen
Toki-Ederko "proiektuak".
Delegatua juntaren alde
ere daukagu jarririk,
dagon auzia konpontzeko ez
du inolako gogorik,
Peio ta junta botatzea nahi
dugu, ta ez inspectorerik;
Orain dagoen giro hortan ez
dago lanik egiterik.
Zuzendaria eta guraso
junta hori bota ondoren
Klaustroaren lan autonomia
eskatzen dugu bederen.
Nik hamargarren bertso honekin
bukatu gura dut hemen,
nahiko esan dut eta guztia
konpon dedilla len bait len.
