Zidar-ezteiak

Deunoro

 Zubi-punteko etxe barruan

 Deun Esteban egunean,

 Ara ta ona, oiu ta zantzo,

 Alkar aitu eziñean,

 Etxea bete notin gabiltza

 Txoro batzuen antzean.

 Zer da jazoten? Zer jai ospatzen?

 Zer da-gaur gure etxean?...

 Egia esan, jai zoragarri,

 Aundia dogu egiten:

 Neure guraso kutunak alkar

 Maitasun biziz txeratzen,

 Biotzak daukez izketa gozoz...

 Baiña zer dabe esaten?

 "Gure ezkontzako zidar-ezteiak,

 Dauskuz biotzak asetzen."

 Seme-alaba sail mardula azi,

 -Zortziraiño bai guztirik-

 Jaunaren esker ta gurasoen

 Begipe beti ibilirik,

 Sendiagaitik, bear ba'litza,

 Bizia izteko gerturik,

 Ludi-bizitza daroazue

 Maitekor eta atsegiñik.

 Kanpo aldeti leio guztiak

 Zazpi zuriz estalduta,

 Lore-ontzi ta apain-margoak

 Argi ta garbi sailduta;

 Ke-mordo urdiña, oso joria,

 Eguzki-argiz nastauta,

 Ortzirantz doia, barrengo jaia

 Goitarrai azal-gurata.

 Gazteak ziñen garaia azturik,

 -Itxi baita azkatasuna-

 Maite-mindurik buztartu ziñen

 Aukeratuz laztasuna;

 Seme-alabei ager zeuntsoen

 Biotz biren ontasuna,

 Alkar arteko gaitz-akats-utsei

 Erakutsiz maitasuna.

 Zidar-ezteiak jai-egitean,

 Ona nire ausnarpenak:

 Ezin ordaindu daikedazala

 Nitaz eman samiñak;

 Alperrik nire ordainduteko

 Egin neikezan lor ziñak,

 Zuen maitasuu bardin bageaz

 Ez ba'dozuez aantz-danak.

 Zorioneko zidar-ezteiak,

 Zorioneko eguna,

 Sendi osoa gurasoekin

 Ospatuten gagozana.

 Jainko altsuak emon daiskula

 Biotzean ontasuna,

 Urte askotan izan dagigun

 Gaur daukagun zoriona.