Olgeta magikoa
Santxo Uriarte, Joseba A.
I
Bertsoen giltzaz amets-ateak
berriz zabaltzera noa
senak hortara naroa
berriro ere senti dezadan
bihotz-fereka banoa
plazeraren baltsamoa.
Bertso-doinutan hasi orduko
gogoaren pianoa
paperean arranoa
hegaz hasi da tajutu nahirik
altxor guztien pianoa
plano guztien asmoa
II
Bertsorik bertso mailarik maila
igotzen dut zurubia
bi mundutako zubia
igotzen eta argiagotzen
ludiaren irudia
irudiaren ludia.
Hitz-neurturiko jolas bihurtuz
sormenaren justuria
nire esku urduria
dantzan ari da papereratzen
hitz magikoen euria
ametsetan isuria.
III
Zurubi-mailak bukatu eta
oro ikusten dut lasai
ikustezina ere bai
gogoa baina egon ezinik
oraindik daukat goranahi
izar haundi-nahien anai.
Adimendua dudanez gero
sentipen magikotan blai
hain ditut zentzuak ernai
begiak jotzen duen guztia
bihurtzen baita kantagai
bertso berriaren sustrai.
IV
Atseginaren altzoan nago
heltzen baita niregana
musika eder bakana
baita lainotan hurbiltzen ere
kantatzen ari den dama
eta eskutik narama.
Bere ahotik eztitan dantzut
melodien karabana
belarrirako laztana
aire berritan edertzen baita
ezein bertsoren izana
apainduz bertan esana.
V
Liluraturik nago aditzen
erritmo bizi arina
txalapartaren berdina
eta zainetan eutsi ezinez
daukat odol irakina
tun-tun setatsuen grina.
Osorik hautsiz osorik betez
bertsoaren diziplina
neurriaren danbolina
jotzen ari da silabakatuz
esaldi-mokil gordina
berba-dantza atsegina.
VI
Gozamenaren azken dardarak
nago sentitzen hasia
zirrara gozo-gazia
entzuten baitut usapal baten
hitz-xurrumurru nahasia
edertasun garrasia.
Bere kantutik hitz hoskideak
etengabe doaz ia
parrastaka fantasia
errima batek ereiten baitu
hurrengoaren hazia
armoniaren grazia.
VII
Malkorik malko mailarik maila
bajatzen dut eskailera
bi mundutako barrera
bajatzen eta ilunagotzen
galeraren egoera
egoeraren galera.
Hitz-neurtuetan agortuz gero
irudipenen kantera
lehengoko esku artega
nekez ari da ubideratzen
eskas datorren urbehera
ametsa baita sosega.
VIII
Bihotz-erdian oraindik daukat
kilika goxo biguna
plazeraren oihartzuna
ate ostean gelditu arren
bertso idatzien luma
magiaren erresuma.
Ez dut barruan nabarituko
bertsogintzaren lurruna
hain hurbila hain urruna
berriro ere zabaldu arte
ametsen ate astuna
neure olgeta kuttuna.
