Naturandere

Santxo, Joseba

 Beti daniko andere zaharra,

 bizirik zauden hilkor bakarra,

 fruta heldua bezain goxoa

 goxoa bezain edarra. (bis)

 Ekia suzko indarra,

 ilargia irriparra,

 elur maluta negarra

 jaiegunetan imintzen duzu

 gerrikotzat ortzadarra,

 zure begia jagole dugu

 goizaldeko artizarra. (bis)

 Jartzeko zaude janzki barria

 iragartzeko udabarria,

 laster hor dugu kukua kantuz

 zure deiaz igarria. (bis)

 Andere maitagarria,

 loalditik itzarria,

 apain ta eder jarria

 gailentzen zoaz nagi sakona

 ohantzetik ekarria,

 lats gardenean aseko duzu

 neguteko egarria. (bis)

 Zabaldu duzu natur andrea

 belar hezeko tapiz berdea

 bazter orotan barreiaturik

 usain eta kolorea. (bis)

 Zelaian eder lorea,

 jori mardul landarea,

 freskura paregabea

 ernatuz doan fruitu bizia

 barruan duzu gordea,

 erdi minetan laztanka zaizu

 udaberriko aidea. (bis)

 Bizi indarrez fruituak leher,

 zure erraia kanpora dager

 eguzki printzez garau berriak

 zorhituz doaz halaber. (bis)

 Abeslari hainbat eper,

 ez dago ixilik ezer,

 udako jantziáz eder

 zuhaitz adarrak frutaren zamaz

 zuzendu ezinik alfer,

 pinu zorrotzak bozkarioan

 zeru urdinari aiher. (bis)

 Orain hostoak ezin higitu

 zure sukarrak kiskaltze ditu

 animaliak egarriz daude

 erreka baita ahitu. (bis)

 Giroa duzu goritu

 ezin itzalik aurkitu

 oro lehor eta siku

 bakar bakarrik musker gogorrak

 dira sargoriz alaitu,

 zeu ere bero itogarriak

 izaerditan jarri zaitu. (bis)

 Hasi zarenez galtzen itxura

 atean joka duzu tristura,

 hosto gorridun pago artan

 udazken hitsa heldu da.(bis)

 Lainotu da ortzemuga

 amets lausoen modura,

 txori guztiak zerura

 han doaz ihes hotzaren beldur

 neguko gordelekura

 udagoienak ez baitu entzun

 txorinoen arrenkura. (bis )

 Putz egin duzu... zure mehatxa,

 azkartu nahirik neguko martxa

 zure arnasak orbel arinak

 firin-faran daramatza. (bis)

 Orraztu duzu belartza,

 makurtarazi zugatza,

 ferekatu harkaitz latza,

 nahastu duzu txori gabeko

 zuhaitz askoren adatsa,

 Naturandere, izaki oro

 zure arnaspean datza. (bis

 Luzatu duzu gehiago gaba,

 horra negua jotzen aldaba

 abar iharrak, zure atzamarrak

 lei-haize hotzaz ikara. (bis)

 Txori etsien hegada;,

 berba ixilen balada,

 negarrez hasi zara,

 elur malkoak, negar malutak

 darizkizu mara-mara,

 lo egiteko zabalik duzu

 kotoi zurizko izara. (bis)

 Loak harturik zaude ixilik

 izaki oro zu gabe hilik

 hutsik eta goibel daude kabiak

 arboletatik zintzilik. (bis)

 Lehengo margoak zurbilik,

 ez orririk ez orbelik,

 isiltasun kanta soilik

 indar guztia galduz geroztik

 ohean zautza umilik,

 lo egin zazu udaberria

 somatzen baita hurbllik. (bis)

 Jartzeko zaude janzki berria

 iragartzeko udabarri,

 laster hor dugu kukua kantuz

 zure deiaz egarria. (bis)

 Andere maitagarria,

 betirako itzarria,

 bertsoz nagotsu jarria

 zure barnean ixuria dut

 bihotzaren ekarria,

 noizbait aseko dudalakoan

 edertasun egarria. (bis)