Uda-berriya

Irure, Cayetano S.

 Uda-berriyan egun-sentiyan

 pozkiro dira tsoriyak,

 arbol gañetan antolaturik

 osto tartian kabiyak;

 eta kantari ipintzen ditu

 laiturik eguzkiyak,

 pipi ta pipi nabaitzen dira

 ari dirala guziyak.

 Uda-berriyan apañ ikusten

 dira baratz ta soruak,

 likort gozoak zabaldurikan

 daudezela loretuak;

 elurra egin balu bezela,

 toki danak zurituak,

 bai eta ere ostoz jantzirik

 gerezi, sagar, basuak.

 Eguzkiyaren printzai zerutik

 alaitzen ditu tokiyak,

 jarririk bada dizdiz egiñaz

 non nai belartso buztiyak;

 diruritela diamantiaz

 danak gañetik jantziyak,

 erakitziyaz goizetik arratz

 oso kolore biziyak.

 Mitseletak loretik lorera

 egoan jira eta bira,

 uda-berriyan ordu danetan

 asko ikusitzen dira;

 etortzen dira ezdakit nondik

 baratz, zelai, ta mendira,

 urtero bada aurten bezela

 bizi gaituzun errira.

 Erroll tsikiyak mur mur eginaz

 datoz chit bide luzian,

 edo kantari goitikan beera

 isildu gabe danian;

 uda-beriyan jartzen dituzu

 oyetik jaiki nayian,

 egualdi onak pozturik bada

 egon eziñik pakian.

 Lurbironetan diran pistiyak

 uda-berriya nai dute,

 berak postutzen ditubelako

 danak beti orain arte;

 negn luzian nonbait gorderik

 bizitzen dituzu triste,

 orain bezela mendi gañian

 kantatutzen ez dizue.