Otoitzak!

Irure, Cayetano S.

 Jaun aundiyari errezo onak

 Beti bezela egiñ ta,

 Lezo aldera abiya nitzan

 Egun-sentiyan jaikita;

 Baztar guziyak alai topatu

 Nitaben lorez jantzita,

 Chori chikiyak pozaz kantari

 Eguzkiya ikusita,

 Ala bidian nijubalarik

 Beste lan danak utzita,

 Ermitacho bat an azaldu zan

 Belarrakin eztali ta,

 Aldarechoan Santa Barbara

 Biar dan gisa jarrita,

 Bildomena ta kandelak zeuzkan

 Norbaitek ara ekarrita.

 Ate aldera alako batez

 Begiratu nubenian,

 Neshka koshkor bat sartu-zan bada

 Loriakin mantalian;

 Eta galdetu niyon berari

 Etorrizan ondorian,

 Aingechua esan zairazu

 Emen gauden bitartian,

 ¿Zertara onuntz amak bigaldu

 Zaitu bakarrik bidian?

 -Erantzun ziran itz eztiyetan

 Gure euskera maitian,

 Lore sort abek Santa Barbarai

 Jarritzera aldarian,

 Aurrera ere fede Santuban

 Danok bizitu gaitian.

 Orduban milagrozari bada

 Joanik aurreko aldera,

 Biyotzetikan ¡O! esan niyon

 Nator errezatutzera;

 Aspaldichotik ezaguturik

 Euskal Erriko galera,

 Eta atzentzen ari dalako

 Gañera ere euskera;

 Zure laguntza Santa nai degu

 Erori gabe lurrera;

 Leno bezela ikusi nai bai

 Ditugulako ostera,

 Antziñetako lege maitiak

 Bestela galdubak gera,

 ¡Dabiltz-lako etsai gaiztubak

 Sartu nairikan lurpera!

 Etzait aztuko neri beñere

 Añ goiz alaigarriyura,

 Berriz azaltzen zalla dalako

 Alakoshe bat mundura;

 ¡O! atsegiñ artu nubelako

 Begiraturik zerura,

 Danian urdiñ ikusirikan

 Itsas zabalen modura,

 Eguzkiyaren urrezko printzak

 Irichirikan ondora,

 Lore-illa zan uda-berriya

 Izan nitzan egun ara, 

 Santa Barbara erregutzera

 Bai Alza-ko ingurura,

 Euskal-erriko lege maitiak

 Igotziarren gaur gora.