Martincho ta Marta

Irure, Cayetano S.

 Pasaitik Errenteri

 biyen bitartian,

 baserricho bat or da

 bada nonbaitian;

 sagasti ta udare

 askoren tartian,

 chakur zuri pollita

 daukana atian,

 zaunkaka geyenian

 lotuba katian,

 ezdiyona utzitzen

 iñori pakian,

 ezkutatu artian

 oso apartian.

 Ez dirade izango

 munduan beste bi,

 bada maitiagorik

 batak bestiari;

 ezda besterik aitzen

 gaur jende danari,

 Martincho eta Marta

 elduta alkarri,

 beti bai or dabiltza

 salto ala korri,

 laztandubaz gaut'egun

 farrez ta kantari

 aingeruchoben gisa

 ezkontzeko larri.

 Baserriya gaur askok

 famatzen dutena,

 eziñ bururatu zait

 beraren izena;

 dalako Donostiyan

 maite dizutena,

 orko alaba dezu

 damik ederrena,

 Martinchoren izarra

 zoratzen dubena,

 beregatikan bada

 illko litzakena,

 eta beti ondotik

 zaitzen dabillena.

 Martincho eta Marta

 festa ta erromeri,

 zoro orla dabiltza

 bat utzibe ori;

 Oso ondo daudela

 gauzak badiruri,

 gañera maitasunez

 ¿non dira beste bi?

 audiyotet aitutzen.

 nik baste danari,

 beti eskian daudez

 bai Jaun aundiyari,

 alkargaituza fedez

 gaur bada komeni.