Gaur bizibalirake

Sanchez Irure, Cayetano

 Nola aisiak ibildutzen du

 iñoiz orbela aidian,

 bere lekutik erori eta

 arkitzen dana lurrian;

 ni ere alatzu ibildua naiz

 atzo Getari aldian,

 orra aurretik nere anaiyak

 jarri jakiñen gañian.

 Oroiturikan oraiñdik ere

 nonbait badala Elkano,

 Donostiyatik Getariyara

 beiñ joantzen duen Kaitano;

 bere erriyan Elkano ona

 itsas onduan andago,

 kantabriyako gizon argiya

 eziñda eziñ geiyago.

 Chiquitandikan irakurriya

 araiñdik daukat goguan,

 lendabiziko jira emana

 Elkano dala manduan;

 buroz askarra edo argiya

 bañan alako moduan,

 eziñ liteke beste bat jarri

 an berdintzeko onduan.

 Euskal-erriyak famaz beterik

 aushendalako meriyo,

 gizon argiya chit isandala

 mundu guziyak gaur diyo;

 onen kondaira irakurtzian

 batek bada ala diyo,

 Ama euskaran eziñ ipiñi

 onek zuena baliyo.

 ¡Oh! zeñen pozgarri arkitutzendan

 Getariyako jendia,

 Oraimengarri daukatelako

 paregabeko semia;

 Elkano ona gizon argiya

 azaiñ askoren jabia,

 euskaldunchua ez bada antzi

 ikusitzera joatia.

 Aldamar ere Getarikua

 onentzat ezda esanik,

 Euskal-erriyan ez ia isanda

 orlako gizon fiñarik;

 bere itzkuntza eta legiak

 maite zituan barrendik,

 erdaldunikan etzan munduan

 oni emango ziyonik.

 Jaunak mundura berriz azaldu

 egingo balu Aldamar,

 badakit sierto au ikusita

 egingolukela negar;

 zeñek chinistu lendik onera

 ¡Oh! gu nola jarri geran,

 anai maitiak zenek ezautu

 gaur euskaldunak zein geran.