Buruz azkarra

Irure, Cayetano S.

 Menditikan kalera

 maiz etortzen dana,

 ta Donostiya asko

 maitatzen dubana:

 au da gizon zarcho bat

 beti ari dana,

 Ama euskeren alde

 eragiten lana,

 eta berak egiten

 ondo dakiyena,

 esanaz baserriya

 ¡Jesus gure Jauna!

 da itzkuntz eder onen

 aita eta ama.

 Donosti ederrian

 sartzen danerako,

 eta zerbait esaten

 azi-ordurako,

 galdetubaz euskeraz

 bai alda orlako

 erosita emendik

 nik eramateko,

 guchi topatzen ditu

 gaur erantzuteko,

 biyak mintzatzeko,

 lotsaz echeratzen da

 bada esateko.

 Askotan esaten du

 gure Donostiya

 erri ederra dago

 eta egokiya;

 bañan gauza bat dauka

 oso itzuziya,

 Ama euskera galdu

 egin dala iya

 euskaldunentzat dala

 pikardi aundiya,

 ondo pentzaturikan

 chit negargarriya,

 guretzat utziya.

 Topatu nai dubenak

 beti osasuna,

 emendik errukita

 ere euskalduna,

 bada au izango da

 bai baso gizona,

 euskera ta fueruak

 maitatzen dituna

 nekazari zintzua

 gaitzik ez dizuna

 erdaldunik ikusi

 gaur nai ezdituna,

 baizik Jaungoikua ta

 ¡o! naitasuna.