Biba! Donostiya

Sanchez Irure, Cayetano

 Eziñ nezake ongi naitare

 biar bezela mintzatu,

 bañan ala ere nai nuke oraiñ

 zerbaitera bai zaiyatu;

 gure itzkuntza chit zalla dala,

 donok ori badakigu,

 ezer okerrik gaur jartzenbadet

 euskaldunchuak barkatu.

 Estropara bat ikusi ditu

 Donostiarren artian,

 Ondarrabikua ere anchenzan

 emenguakin tartian;

 onera nonbait etorri ziran

 zerbaiterako ustian,

 gisarajuak ipiñiziran

 arraz chit leku charrian.

 Iru treñeru Donostiyatik

 laugarrera kanpokua,

 esan bezela Ondarrabitik

 onuntz etorritakua;

 abek labetan zeintzan onena

 zan ikusteko asmua,

 zortzireun pesta zuten zariya

 Bilgumiak agindua.

 Amarretako biar bezela

 labak antzeuden jarriyak,

 jende chukuna eziñ geiyago

 estropara etorriyak;

 chukuntasuna zertan esandet

 betidu euskal-erriyak,

 parerik ezdu isan beñere

 gauz ontan ez kantabriyak.

 Labak batian asiziraden

 noski egiñabak egiñ,

 nere ustian aritu dira

 biar beshelashe bai fiñ;

 or ikustenda zeiñdan geiyago

 ori beren indarrakin,

 gero askena etortzen danak

 askotan artzen baitu miñ.

 Donostiarrek beti bezela

 ontan ezdago dudarik,

 arraunerako eziñ topatu

 liteke bada besterik;

 Ondarrabiko treñeru ori

 setorren oso atzetik,

 askoz obeto isango zuen,

 kendu esbazan echetik.

 Lotsaz beterik joanak dirade.

 tristiak beren echera,

 ezdaudez berriz etorririkan

 Donostiarren tartera;

 ezdakit nola etorri diran

 ori jakinda onera,

 pushka bateko sartuak dira

 oiyen indarrak lur pera.

 Alper alperrik ariko dira

 garbi dago ikusiya,

 arraunerako onena dala

 emen dagon gazteriya;

 beti onela isan dedilla,

 gero datorren guziya,

 agur anaiyak urrena artian

 eta ¡biba! Donostiya.