Bai neri damutu!

Sanchez Iruri, Cayetano

 Ezkondu nitzan gazte

 zarture gazterik,

 senarra artu nuben

 zoro nitzalarik;

 bizitzen ikasi det

 ederki geroztik,

 zenbat sufritzen deran

 nik bakarrik dakit.

 Gaur senartzat detanak

 ¡o! artu bañan len,

 alkartutzia biyak

 nai zuben len baitlen;

 bera larrizan bañan...

 ni ere alashen,

 ez nitzan ezkonduko

 ezautu banuben.

 Asko maite ninduben

 ezkon berriyetan,

 iñoiz artutzerañon

 berak besubetan;

 bañan andikan laister

 giñan erriyetan,

 ta ala ari gera

 ordu guztiyetan.

 Lanetik dabil beti

 tranpetan igasi,

 gizon alperragorik

 ez det nik ikusi:

 audala ori dala

 ezdaki noiz azi,

 aspaldichuan ezer

 ezdit irabazi.

 Nik ezdakit, ez nola

 sortzendun dirua,

 echeratzen da beti

 erdi berdoztua;

 eta gabero jartzen

 du okasiyua,

 oyian egon arren

 naiz andre gashua.

 Aur tristia negarrez

 daudez geyenian,

 aita ikusirikan

 ama jo nayian;

 abek gaur edo bigar

 zerbait diranian,

 goguan irukiko

 dute onenian.

 Gero esaten dute

 ¡Jesus neska zarra!

 alegiya egiten

 diyotela farra,

 gazterik artzen badu

 orlako senarra,

 ezdauka mundu ontan

 bizi nodu charra.

 Jakin izan banuen

 ta neri galdetu,

 edo ezkondutzeko

 bai egin mandatu;

 naiz amasei etorri

 ¡orla arrapatu!

 egin banitzan egin

 ¡bai neri damutu!