Ama eta aurra

Irure, Cayetano, S.

 Goizetik arratzarte

 negarrez kalian,

 emakume zarcho bat

 lengo egunian;

 bero aurcho maitia

 topatu nayian,

 asnaz estubarekin

 ito biarrian;

 bat azaldu orduko

 aurreko aldian,

 etzuben beste itzik

 bada mingañian,

 ikusi aldezute

 neshka bat bidian?

 Iñondikon etzuben

 neshkaren berririk,

 naiz galdetu danari

 non zan jakin nairik;

 bat errukitzerañon

 ala ikasiri,

 bañan alako batez

 Jakina kupiturik,

 an azaldu zan aurra

 elizen atetik,

 eta ama gajuak

 besuan arturik,

 ¡Ura biyaren poza

 alkar topaturik!

 Negarraren ondoren

 poza zan urrena,

 iya lertutzerañon

 biyaren barrena;

 mushuka jan nayian

 ¡ura zoramena!

 nola aurchubarena

 eta amarena,

 nere aingeruchua

 itzarik charrena,

 izar, zeru, laztana

 neshkik ederrena,

 alkartu ezbaziran,

 izango zan pena.

 Zaitu guraso onak

 aurchuak echian,

 gero ibilli gabe

 negarrez kalian;

 oso galdu dalako 

 bildurrak aidian,

 naiz sufritu barrendik

 azi bitartian,

 berriz gertaliteke

 au uste gabian,

 bat ernai ezbadago

 bai biardanian,

 orra guziyok jarri

 jakiñen gañian.