Leoia eta arratoia

Samaniego

 Leoi baten atzapar

 Andi zorrotzetan

 Arratoi bat zegoan

 Guztizko penetan,

 Ez zergatik jan zion

 Gazta, chorizoa,

 Bai zeren kentzenzion

 Gabetako loa,

 Ordu guztietako

 Aren ibilliak

 Uzten ez ziolako

 Ichitzen begiak.

 Negarrez asten zaio

 Barkazio eske,

 Uzten dio, esanaz,

 Orra baoake.

 Ozta illabete bat

 Oraindika joan zan,

 Orra non leoi ori

 Erori zan tranpan.

 Asitzen da egiten

 Alako orruak,

 Non ikaratzen ditu

 Ango inguruak.

 Ezagutu ondoren

 Orruan leoia,

 Lasterka an dijoa

 Gure arratoia.

 Ortzakin bereala

 Du soka puskatzen

 Eta tranpatik libre

 Du leoia uzten.

 ¡Nork esan leoiari

 Orduan bizia

 Eman bear ziona

 Zala arratoia!

 Argatikan munduan

 Andi izan arren

 Ez daki batek noren

 Bear izango den.