inprimatu
Esne saltzallea
Izenburua:
Esne saltzallea
Sinadura:
Samaniego, Felix María
Urkizaren iruzkina:
(Eusk.: ?)
Egilea(k):
Samaniego, Félix María de
Zendola, Aurelio

Argitalpena:
Euskal-Erria.
Urtea:
1887
Argitalpenaren urtea:
17
Alea:
Orrialdea:
381-382

 

 

 

 

faksimilea ikusteko


faksimilea ikusteko


Esne saltzallea

 

Samaniego

 

 Neskacha bat zijoan

 Plazara neguan,

 Eskuan chanchilla ta

 Kaikua buruan.

 Gorputz liraña zuen,

 Gerriya chit mea,

 Illea erporaño,

 Urre kolorea;

 Perla gisako ortzak,

 Aoa chikiya,

 Begiak beltz andiak,

 Ezpaña gorriya;

 Ibillian iñori

 Ezer zor ez zion,

 Itz batean, jendeak

 Begiratzen, zion.

 Lasterka bere buru

 Zijoan itzketan,

 Itz egiten zuela

 Pozez era onetan.

 Esne au nerea det,

 Ala aitak esan dit,

 Saldu ta diru asko

 Niri emango dit.

 Bereala beaitut

 Arraultzak erosi,

 Saski bat bete arraultz

 ¿Izango det noski?

 Uda-berriya dator;

 Maiz nere burua

 Chitoz ikusiko det

 Nik inguratua.

 Egiten diranean

 Ollanda, ollasko,

 Artuko det ayekin

 Dirurikan asko,

 Erosteko ferian

 Aurrera cherriya,

 Beresitzen derala

 Albait umaziya.

 Ugari izan bait da

 Chit aurten ezkurra,

 Joaraziko diot

 Laster tripaz lurra.

 Nola izango duen

 Urdaya lodiya,

 Artuko det onekin

 Nik diru andiya,

 Eta erosiko det

 Chalcho bat urrisa,

 Umeak egin ditzan

 Echekoen gisa.

 Urte asko baño len,

 Badet nik ustea,

 Arkituko naizela

 Ganaduz betea.

 ¿Ozta izango alda

 Errian neskachik,

 Dotea nik adiña

 Izango duenik?

 Asmo oyek egiten,

 Ari dan artean,

 Irristatzen zayozka

 Bi oñak lurrean;

 Adiyo aren esne,

 Arraultz ta chitoak,

 Adiyo cherri, chal ta

 Dote guztizkoak.

 Askotan dirudite

 Gure esperantzak

 Osoro chakurraren

 Gaberdiko ametsak.

 


inprimatu