Artzaia abeslari
Andatz-mendi
Erbeste ontan bada txokor bat
Guztiz da maitagarria
Oroitzen naizan une danetan
Badatorkit egarria:
Mintzo-era bat polit xamurra
Gaņere garbi-garbia
Ez bairik gobe nago, izango
Degula euskal-erria.
Zeru goitikan zaindu ezazu
Gure amatxo maitia.
Bertan jaio ta bertan aziak
Bertan utzi nai bizia
Naitasun ori betetzeko ere
Galduba degu guzia:
Semia pranko etorria da
Amak maitero azia
Soldaduz ia estali degu
Melilla alde guzia
Indartu itzatzu gudarosteak
Zeruko ama maitia.
Neke aundiak igaro eta
Dagola irabazia
Siņistatzen det zintzo badabil
Agintzen duben guzia.
Okerrez iņoiz gertatzen bada
Garbi da saldukeria
Zorpian ia sartuba dute
Zaindariak Espaņia
Lagun gaitzatzu zerutik arren
Gure amatxo maitia.
Iritxiya da Espaņarrentzat
ĄZenbatu ezin! kaltia
Esan biarrik ere ez dago
Jakiņian da jendia:
Odolaz bero, gogoz bikaņa
Soldadu talde gaztia
Zer gertatu dan jakingo aldu
An gendun buruzagia
Zaindu gaitzatzu galdu gaberik
Birjiņa Ama Maria.
Agindutxo bat Jaunak emana
Gazterik degu ikasia
Gauza txarrikan egiņ ezkero
Ordaindu biar jabia
Esaten errez izanagatik
Ongi betetzen nekia
Samintasunez bete digute
Espaņi t'euskalerria
Zure zaipean babestu ama
Biotz-biotzez maitia.
Beterik utzi nai genduke guk
Agintzen duten guzia
Zerbaitegatik artu genduen
Aurrak giņala fedia
Gerade danok alegindutzen
Badago naiko nekia
Utzi biarrik izaten bada
Oraiņ daukagun bizia
Zeruko atia iriki zazu
Gure amatxo maitia.
